ท่านชัยค์ อับดุลกอดิร อัลกัยลานีย์ ร่อหิมะฮุลลอฮฺ ได้เล่าว่า
“ฉันตั้งมั่นอยู่บนความสัตย์นับแต่ฉันยังเยาว์วัย กล่าวคือ
ฉันเคยออกเดินทางจากนครมักกะฮฺสู่นครแบกแดด เพื่อแสวงหาความรู้
และมารดาของฉันไดมอบค่าใช้จ่ายในการนั้นแก่ฉันเป็นเงินถึง 40 ดีนารฺ
พร้อมทั้งขอให้ฉันรักษาสัญญากับนางในการพูดความสัจจริง
ครั้นเมื่อพวกเราเดินทางถึงเมืองฮะมะดาน
ก็มีโจรกลุ่มหนึ่งออกมาเพื่อปล้นสะดมพวกเรา
พวกนั้นได้ปล้นเอาทรัพย์สินในกองคาราวานไปทั้งหมด
โจรคนหนึ่งก็ผ่านมายังฉัน และถามฉันว่า : ในตัวเจ้ามีทรัพย์สินอันใด?
ฉันก็บอกว่า : มีเงินอยู่ 40 ดีนารฺ
โจรผู้นั้นเข้าใจว่าฉันพูดเล่น เขาจึงปล่อยฉันไป
ต่อมาก็มีโจรอีกคนหนึ่งพบเห็นฉันเข้า จึงถามว่า : ในตัวเจ้ามีทรัพย์สินอันใด?
ฉันก็บอกกับโจรผู้นั้นถึงจำนวนเงินที่ฉันมีอยู่
เขาจึงนำตัวฉันไปหาหัวหน้าโจร
หัวหน้าโจรก็ถามฉัน ฉันก็บอกกับเขาไปตามนั้น
หัวหน้าโจรจึงกล่าวว่า : อันใดที่ทำให้เจ้าต้องพูดความจริงด้วย !
ฉันจึงกล่าวว่า : ฉันได้ให้สัญญากับแม่ของฉันเอาไว้ว่าจะพูดความจริง
ฉันจึงเกรงว่าจะผิดสัญญาที่ให้กับนางไว้
ความกลัวจึงครอบงำหัวหน้าโจรผู้นั้น พลางตะโกนร้องและฉีกเสื้อผ้าของตน
พร้อมกล่าวว่า : เจ้ากลัวว่าจะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับแม่ของเจ้า
แต่ข้ากลับไม่เกลงกลัวที่จะผิดสัญญาต่อพระองค์อัลลอฮฺ
ต่อมาหัวหน้าโจรก็สั่งให้ลูกน้องของตนมอบสิ่งที่พวกตนได้ปล้นสะดมจากกองคาราวาน
แล้วกล่าวขึ้นว่า : ข้าสำนึกผิดและกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์อัลลอฮฺแล้วด้วยน้ำมือของเจ้า
พวกชุมโจรจึงกล่าวกับหัวหน้าโจรของพวกเขาว่า : ท่านเป็นหัวหน้าที่ยิ่งใหญ่ของเราในการปล้นสะดมตามรายทาง
มาวันนี้ ท่านเป็นผู้นำของพวกเราในการกลับเนื้อกลับตัว
เหล่าโจรทั้งหมดจึงสำนึกผิดและกลับตัวเป็นคนดี
ด้วยผลแห่งความมีสิริมงคลในการพูดความจริงของชัยอับดุลกอดีรฺ โดยแท้
(จากหนังสือ “ตัรฺบียะตุ้ลเอาลาด 1/185)
......................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น