โอ้บรรดาผู้ที่มีจิตใจอันอ่อนไหว (โดยเฉพาะมุสลิมะห์)
เธอเป็นคนที่มีชีวิตคนหนึ่ง ที่ใช้ชีวิตอยู่ในครอบครัวของเธอและครอบครัวสามีของเธอ เธอมีร่างกายที่สมบูรณ์ ที่ไม่เจ็บและไม่ป่วยไข้ และเธอก็มีเตียงนอนที่นุ่มและสบายสำหรับเธอ
เธอเป็นคนที่มีกิน มีดื่ม ได้ออกไปนอกบ้าน และได้ใช้ชีวิตอย่างปลอดภัย โดยที่เธอไม่ต้องรู้สึกหวั่นกลัวกับสิ่งแวดล้อมรอบๆข้างเธอ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธออยากได้จากสามีของเธอ เธอก็ได้มาอย่างสมปรารถนา ไม่ว่าจะได้มาอย่างรวดเร็วทันใจ หรืออาจจะช้านิดช้าหน่อย แต่สุดท้ายเธอก็ต้องได้
เธอได้ใช้ชีวิตที่มีทั้งเสียงหัวเราะ เดิน วิ่ง เล่น และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ความสุขที่ถูกเติมเต็มทั้งกายและใจ
แต่เวลาที่ความเศร้าเพียงแค่น้อยนิดมาเยือนเธอ เธอกลับที่จะขีดเขียนเพื่อปักไว้เป็นความทรงจำว่า :
(โอ้ความโศกเศร้าของฉัน โปรดจงเมตตาให้แก่ตัวฉันด้วยเถิด ตัวฉันซึ่งไร้เรี่ยวแรงที่จะทนกับมันได้อีกต่อไป
โอ้ความตาย ได้โปรดดึงตัวฉันไปเถิด กี่อุปสรรคแล้วอุปสรรคเล่าที่ฉันจะต้องทนอยู่อีกต่อไป)
เธอจะพยายามสร้างความโศกเศร้าให้มันหนักหนาสาหัส พยายามสร้างความเจ็บปวด พยายามสร้างความปวดร้าว พยายามทับถมตัวเองให้มิดจมอย่างไร้ความหมาย พยายามหาภาพผู้คนที่กำลังร้องไห้และโศกเศร้า
ตัวฉันเองก็อยากจะรู้ว่า ด้วยความโศกเศร้าอันใด ที่เรากำลังพูดถึง ?
โปรดจงสรรเสริญอัลลอฮให้มากที่สุด
โปรดจงรู้จักขอบคุณพระองค์ให้มากที่สุด
ก็เพราะว่าพวกคุณทั้งหลาย ไม่มีวันรู้ว่า อะไรคือความหมายของคำว่า โศกเศร้า หวาดกลัว หิวโหย ไม่มีถิ่นให้อาศัย ?
เพราะฉันกลัวว่า วันหนึ่ง อัลลอฮฺจะทรงมอบความหายนะทั้งสิ้น เพื่อให้เราได้ลิ้มรสกับสิ่งที่เราเคยเขียนระบายเอาไว้
กล่าวโดย : เชค มูฮัมหมัด อัลอารีฟีย์
✿ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✿
บทความดีๆโดย : L!fe & Rel!g!on ッدنـيـ! و ديـن
ถอดความและเรียงคำโดย : อูลุล อัลบ๊าบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น