ท่านอิบนุ อัลเญาซีย์ ได้รายงานจากท่านอุมัรฺ อินุคอฏฏ็อบ ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ ว่า
วันหนึ่งท่านอุมัร ได้พบกลุมชนหนึ่งที่ไม่ประกอบสัมมาอาชีพ
ได้แต่นั่งๆนอนๆงอมืองอเท้าโดยไม่ทำมาหากินแต่อย่างใด
ท่านอุมัรได้กล่าวถามว่า : พวกท่านเป็นอะไรกัน ถึงได้ไม่ทำมาหากิน
พวกนั้นตอบว่า : พวกเราเป็นผู้ที่มอบหมายต่อพระองค์อัลลอฮฺ
เมื่อได้รับคำตอบเช่นนั้นท่านอุมัรก็ไม่พอใจเป็นอันมาก
จึงกล่าวสวนทันควันว่า : พวกท่านโกหก!
อันที่จริงแล้ว ผู้ที่มอบหมายต่อพระองค์อัลลอฮฺ นั้นหมายถึง บุคคลที่หว่านเมล็ดพืชลงสู่พื้นดิน
แล้วเขาจึงมอบหมายต่อพระองค์อัลลอฮฺ
ฉะนั้นคนหนึ่งในหมู่พวกท่านจงอย่านั่งงอมืองอเท้าจากการหาปัจจัยยังชีพ
และได้แต่พร่ำบ่นว่า โอ้ พระองค์อัลลอฮฺ ขอพระองค์ได้ประทานปัจจัยยังชีพให้แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด.
ทั้งที่เขารู้แก่ใจว่า ท้องฟ้านั้นมิได้หลั่งฝนลงมาเป็นเงินเป็นทอง..”
ท่านอุมัรได้ห้ามปรามเหล่าผู้ยากจนในการที่พวกเขาจะงอมืองอเท้าจากการประกอบอาชีพการงาน
เพียงเพื่อพึ่งพาการบริจาคแต่ประการเดียว
ฉะนั้นมุสลิม ทุกคนจำต้องประกอบอาชีพการงานตามอัตภาพของตนจนสุดความสามารถ
หลังจากที่ได้ทุ่มเทและมานะ
แล้วก็จงมอบหมายผลที่ได้รับจากการทำงานต่อพระองค์อัลลออฺ”
(จากหนังสือ “ตัรฺบียะตุ้ล เอาลาด 1/142)
...................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น