ตอนที่นบี ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ถูกให้เดินเดินทางยามค่ำคือน(อิสรออ) ท่านได้ใช้พหานะบุรอก ซึ่งรวดเร็ว เพราะฉะนั้น ถ้าสมัยนั้นมีเครืองบิน มีหรือที่นบีจะขี่อูฐ การใช้พาหนะ เป็นเรื่องทางโลก ที่มีหลักการอยู่แล้วว่า
อิบนุตัยมียะฮ กล่าวว่า
وَأَمَّا الْعَادَاتُ فَهِيَ مَا اعْتَادَهُ النَّاسُ فِي دُنْيَاهُمْ مِمَّا يَحْتَاجُونَ إِلَيْهِ ، وَالْأَصْلُ فِيهِ عَدَمُ الْحَظْرِ ، فَلَا يُحْظَرُ مِنْهُ إِلَّا مَا حَظَرَهُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى . وَذَلِكَ ؛ لِأَنَّ الْأَمْرَ وَالنَّهْيَ هُمَا شَرْعُ اللَّهِ ، وَالْعِبَادَةُ لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ مَأْمُورًا بِهَا ، فَمَا لَمْ يَثْبُتْ أَنَّهُ مَأْمُورٌ بِهِ كَيْفَ يُحْكَمُ عَلَيْهِ بِأَنَّهُ عِبَادَةٌ
และสำหรับเรื่องอาดาต คือ สิ่งที่มนุษย์ ได้ปฏิบัติมันเป็นธรรมเนียม ในทางโลกของพวกเขา จากสิ่งที่พวกเขามีความจำเป็นต่อมัน และหลักเดิมในมันคือ ไม่ห้าม ดังนั้น เขาไม่ถูกห้ามจากมัน นอกจากสิ่งที่อัลลอฮ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงได้ห้ามมันไว้ และดังกล่าวนั้น เพราะแท้จริง คำสังใช้ คำสั่งห้าม มันทั้งสองคือ บทบัญญัติของอัลลอฮ และ การอิบาดะฮนั้น มันจะต้อง เป็นสิ่งที่ถูกสั่ง ด้วยมัน ดังนั้น สิ่งใด ที่ไม่ปรากฏยืนยัน ว่า เป็นสิ่งที่ถูกสั่งใช้ มันจะถูกตัดสินว่า เป็นอิบาดะฮได้อย่างไร -อัลเกาวาอิดอันนูรอนียะฮ หน้า 164
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น