การแบ่งช่วงอายุของเด็กตามอิสลาม

ตามแนวคำสอนของอิสลามที่ปรากฏอยู่ในอัลกุรอาน และอัลหะดิษนั้น ไม่ได้แบ่งอายุต่างๆของเด็ก/คนไว้อย่างละเอียด ส่วนการกล่าวถึงอายุบางช่วงของเด็ก มาสู่การเลี้ยงดูและอบรมบ่มนิสัยเด็ก และชี้ให้ผู้เกี่ยวข้องได้ตระหนักถึงความสำคัญของช่วงอายุนั้นๆ มีดังนี้ คือ

1) วัยทารกในครรภ์มารดา เริ่มตั้งแต่มีการปฏิสนธิระหว่างเชื้ออสุจิของเพศชาย (บิดา) กับไข่ของเพศหญิง (มารดา) จนถึงกำหนดคลอด มีระยะเวลาโดยประมาณ 9 เดือน (ในอัลกุรอาน มีคำที่หมายถึงครรภ์อยู่ 3 คำ คือ "หัมล์ หมายถึง การอุ้มครรภ์, "อัรฺหาม" หมายถึง ที่อยู่ในครรภ์ และ "บุฏูน" หมายถึง ท้อง

2) วัยเด็กทารกดื่มน้ำนมมารดา ตั้งแต่แรกเกิด - 2 หรือ 2 ปีครึ่ง (อัลกุรอาน 31:14, 2:233)

3) วัยเด็กที่ต้องกำชับในเรื่องการละหมาดและบัญญัติอิสลามอื่นๆ อายุ 7-10 ปี

4) วัยเด็กที่ต้องมีการทำโทษ (เฆี่ยนตี) เมื่อละเลยหรือละเมิดบัญญัติอิสลาม และต้องแยกที่นอนของเด็ก ทั้งเพศเดียวกันและต่างเพศกัน ออกจากกัน เมื่ออายุ 10 ปีขึ้นไป

รายงานจากอัมร์ บิน ชุอัยบ์ (ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ) เล่าว่า ท่านรสูล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า
"จงกำชับลูกๆของพวกท่านในเรื่องการละหมาด เมื่อพวกเขาอายุได้ 7 ปี และจงตีพวกเขา หากพวกเขาทิ้งละหมาด เมื่อพวกเขาอายุ 10 ปี และจงแยกที่นอนระหว่างพวกเขา" ผบันทึกหะดิษโดยอิมามอบุดาวูด)