เรื่องที่อ้างกันว่า กฎของการเคลื่อนที่ในวิชากลศาสตร์เป็นผลงานการคิดค้นของไอแซค นิวตัน (Newton) นักปรชญ์ชาวอังกฤษ (ค.ศ.1642-1727) แต่ข้อเท็จจริงค้านกับคำกล่าวอ้างนั้นโดยสิ้นเชิง เพราะบรรดานักปราชญ์อาหรับและมุสลิมรู้ถึงกฎดังกล่าวก่อนหน้าไอแซคนิวตัน เป็นเวลาหลายร้อยปี นับแต่ยุคทองของอารยธรรมอิสลามในยุคกลาง
กฎการเคลื่อนที่ของวัตถุ ข้อที่ 1 อิบนุ สีนา( ابن سينا) (ฮ.ศ.371-428) เป็นผู้ค้นพบโดยระบุไว้ในตำราของเขาที่ชื่อ "อัล-อิชารอตฺ วัต-ตัมบีฮาตฺ" ว่า
"แท้จริงท่านย่อมรู้ดีว่าวัตถุนั้นเมื่อคุณสมบัติเฉพาะของมันเป็นไปโดยปกติ และไม่มีการส่งผลที่ผิดปกติจากภายนอกที่เกิดขึ้นกับมัน วัตถุนั้นก็ย่อมจำเป็นต้องมีที่เฉพาะและรูปทรงเฉพาะ ดังนั้นคุณสมบัติเฉพาะของวัตถุนั้นก็ย่อมจำเป็นจุดเริ่มต้นที่ตอบรับผลดังกล่าว"
ส่วนนิวตัน กล่าวถึงกฎข้อที่ 1 นี้ว่า "วัตถุนั้นจะคงอยู่ในสภาพที่หยุดนิ่ง(ไม่เคลื่อนไหว) หรืออยู่ในสภาพที่มีมีะระเบียบในเส้นตรงตราบใดที่ไม่มีพลัง หรือแรงจากภายนอกมาบังคับให้วัตถุนั้นมีการเปลัี่ยนแปลงสภาพนี้"
เห็นได้ชัดว่าการใช้สำนวนในการอธิบายกฎการเคลื่อนที่ของวัตถุข้อที่ 1 นี้ อิบนุสีนา อธิบายให้เห็นภาพได้ดีกว่านิวตัน
กฎการเคลื่อนที่ของวัตถุข้อที่ 2 นั้น ฮิบะตุลลอฮฺ อิบนุ มิลกา อัล-บัฆดาดียฺ (ฮ.ศ.480-560) กล่าวถึงไว้ในตำราของเขาที่ชื่อ "อัล-มุอฺตะบัรฺ ฟิล หิกมะฮฺ" ว่า
"ทุกการเคลื่อนที่นั้นย่อมอยู่ในเวลาหนึ่งอย่างไม่มีทางเป็นอื่น ดังนั้นแรงหรือพลังที่มีมากที่สุดย่อมทำให้มีการเคลื่อนที่ของวัตถุได้เร็วกว่า และอยู่ในเวลาที่สั้นกว่า... ทุกครั้งที่ความแรงมีพลังมาก ความเร็วย่อมเพิ่มขึ้น และเวลาย่อมสั้นลง ดังนั้นเมื่อแรงของพลังไม่สิ้นสุดลงความเร็วก็จะไม่สิ้นสุดลงด้วย และในกรณ๊ดังกล่าวการเคลื่อนที่จะแปรเปลี่ยนไปโดยแรงมากที่สุดเมื่อไร้เวลา เพราะการถอนเวลาออกไปในความเร็วนั้น คือที่สุดจองความแรง"
ส่วนไอแซค นิวตัน กล่าวถึงกฎข้อที่ 2 นี้ว่า
"แรงที่จำเป็นสำหรับการเคลื่อนที่จะมีความเหมาะสมที่แน่นอนกับแต่ละมวลของวัตถุและความเร็วของมัน สิ่งที่ตามมาก็คือแรงจะถูกวัดได้เช่นเดียวกับผลลัพธ์ที่ได้จากการคูณมวลกับความเร็ว โโยที่ความเร็วจะอยู่ในทิศทางเดียวกับแรงที่กระทำกับวัตถุและอยู่บนเส้นความเอียงของแรงนั้น"
แน่นอนความเห็นของนิวตันในขณะที่เขาวางกฎข้อที่ 2 นี้เป็นสิ่งที่ชัดเจน แต่เราก็สามารถที่จะกล่าวได้ว่า กฎข้อที่ 2 นี้ ทั้งฮิบะตุลลอฮฺ และไอแซค นิวตันมีส่วนในการค้นพบข้อนี้ด้วยกัน
ส่วนในกฎการเคลื่อนที่ข้อที่ 3 นั้น ฮิบะตุลลอฮฺ อิบนุ มิลกา อัล-บัฆดาดียฺ เป็นผู้คิดค้นเอาไว้ในตำรา "อัล-มุอฺตะบัรฺ ฟิล หิกมะฮฺ" ของเขานั้นเอง
ข้อมูลองค์ความรู้ส่วนใหญ่ที่นักปราชญ์ชาวอาหรับและมุสลิมกล่าวถึงวิชากลศาสตร์นั้นจะปรากฎอยู่ในตำราปรัชญา มิใช่ตำราวิทยาศาสตร์ เพราะนักปราชญ์ชาวอาหรับและมุสลิม ถือว่า ความคิดเกี่ยวกับเวลา สถานที่และการเคลื่อนที่ทั้งหมดเป็นความคิดเชิงปรัชญา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น