.. ขณะท่านอิหม่ามอบูหะนีฟะฮฺ(ผู้นำมัซฮับฮานาฟี)กำลังจะเดินไปมัสยิด ท่านสังเกตุเห็นเด็กน้อยคนหนึ่งกำลังร้องไห้อย่างฟูมฟายขณะอาบน้ำละหมาด
.. ท่านจึงเดินไปหาเด็กคนนั้น ถามเขาด้วยความห่วงใยว่า (เจ้าหนูเอ้ย ทำไมเธอจึงร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้ ??)
.. เด็กน้อยตอบท่านว่า (ท่านอิหม่ามครับ อย่าสนใจผมเลยครับ ปล่อยผมร้องไห้อย่างนี้เถิดครับ)
.. ท่านอิหม่ามเห็นเด็กน้อยคนนั้น ร้องไห้ไม่หยุด ท่านจึงคะยั้นคะยอถามถึงสาเหตุด้วยความเป็นห่วง
.. เด็กน้อยคนนั้นจึงตอบว่า (ผมกลัวไฟนรกครับ เพราะผมอ่านอายะฮฺนี่มาครับ)
فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ
มีความหมายว่า "พวกเจ้าจงเกรงกลัวไฟนรก ซึ่งเชื้อเพลิงของมันคือมนุษย์และหิน(รูปเคารพ)" -จากซูเราะฮฺอัลบะกอเราะฮฺ อายะฮฺที่ 24-
.. ท่านอิหม่ามจึงปลอบใจเด็กคนนั้นว่า (อายะฮฺนี้ไม่ครอบคลุมถึงเจ้าหรอก เพราะเจ้ายังเป็นเด็กอยู่นะ)
.. เด็กน้อยผู้นั้นตอบว่า (ท่านอิหม่ามครับ เวลาพวกเราจะก่อไฟเพื่อหุงหาอาหาร พวกเราจะนำฟืนชิ้นเล็กๆเข้าไปเป็นเชื้อเพลิงก่อนชิ้นใหญ่ๆมิใช่หรือครับ)
.. ท่านอิหม่ามได้ยินเช่นนั้น ท่านถึงกับทึ่งในความยำเกรงของเด็กน้อยคนนั้น ท่านจึงกล่าวกับผู้คนตรงนั้นว่า (ขอสาบานต่ออัลลอฮฺว่า หนูน้อยคนนี้มีความเกรงกลัวอัลลอฮฺมากกว่าพวกเราเสียอีก)
.........................................................
..." พวกเราละครับ มีมุมคิดที่ทำให้เกิดความเกรงกลัวอัลลอฮฺแบบเด็กน้อยคนนี้บ้างไหม มุมคิดที่จะนำเราออกห่างจากความลุ่มหลงดุนยาสู่ความหวาดกลัวการลงโทษของพระองค์ "...
....." ยาอัลลอฮฺ โปรดประทานความเกรงกลัวพระองค์ให้หลั่งไหลลงสู่หัวใจของเหล่าข้าพระองค์มากๆ มากๆ มากๆ ด้วยเทอญ อามีน อามีน อามีน ".
............................
Abdulloh Nhoorag
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น