มีเด็กผู้ชายคนยากจนคนหนึ่ง กำลังเดินเร่ร่อนขายของตามบ้านของผู้คน เพื่อให้ได้ใช้จ่ายเป็นค่าเล่าเรียน
ในขณะนั้น เขาไม่มีสตางค์อยู่กับตัวเลย นอกจากแค่สิบเซ็นต์เท่านั้น ซึ่งเป็นที่ไม่เพียงพอ กับการที่ต้องหาซื้ออาหารมาประทังชีวิต เขาจึงคิดว่า เขาจะขออาหารจากผู้คน ที่เขาจะเดินเคาะประตูบ้าน
เขาจึงเดินไปเคาะประตูบ้านหลังหนึ่ง ปรากฏว่า มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งได้เปิดประตู ในใจของเขาอยากที่จะขออาหารเพื่อประทังชีวิต แต่ในตอนนั้น มันทำให้เขาไม่กล้าที่จะขออาหาร เขาจึงขอดื่มน้ำ แทนการขออาหาร
เด็กผู้หญิงคนนั้นก็รู้สีกว่า เด็กผู้ชายคนนี้ ดูเป็นคนที่หิวโหยมาก เธอจึงเดินเข้าไปในบ้าน แล้วเดินออกมาด้วยนมหนึ่งแก้ว เขาก็เลยดื่มจนหมด แล้วก็ถามว่า : จะให้ฉันจ่ายค่านมนี้เท่าไหร่ ? ฉันจะมาจ่ายให้ทีหลังนะ
เด็กผู้หญิงก็ตอบว่า : ไม่ต้องจ่ายหรอก เพราะแม่ฉันสอนว่า อย่าขอสิ่งใดที่มีค่า เมื่อเราได้ทำดีไว้กับผู้คน
เด็กผู้ชายก็พูดว่า : ฉันต้องขอบคุณเธอจากใจฉันจริงๆนะ
แล้วเขาก็เดินออกไป
ชีวิตของเด็กคนนี้ มีสุขภาพที่ไม่ค่อยแข็งแรง แต่ว่าเขามีความศรัทธาต่อพระเจ้านั้นสูง และมีความมนุษยธรรมดี ถึงแม้ว่าเขาต้องใช้ชีวิตที่ยากลำบากก็ตาม
เมื่อวันเวลาได้ผ่านพ้นไป มีหญิงสาวคนหนึ่ง เธอเป็นโรคชนิดหนึ่งที่ร้ายแรงมาก ซึ่งโรคของเธอ ไม่สามารถที่จะรักษากับหมอในชนบทได้ จึงทำการส่งตัวเธอไปยังโรงพยาบาลในตัวเมือง ที่นั่น มีหมอผู้เชี่ยวชาญในด้านโรคที่เธอเป็นอยู่ ทางโรงพยาบาลก็เลยเรียกหมอผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อว่า โฮเวิร์ด แอธวู๊ด เคลลี่ ให้มารักษาตัวของเธอ
เมื่อหมออ่านประวัติของผู้ป่วยรายนี้ ดูที่มาของเธอ บ้านที่อยู่อาศัยของเธอ จู่ๆน้ำตาหมอจะไหลออกมา แล้วรีบเดินไปหาผู้ป่วย แล้วมองใบหน้าของผู้ป่วย เขารู้สึกว่า ใบหน้าของผู้ป่วยรายนี้ เป็นใบหน้าที่เขาคุ้นหน้ามาก เขาเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน เพื่อคิดที่จะช่วยชีวิตของเธอ แล้วเขาก็มุ่งมั่นรักษาและดูแลตัวเธอเป็นอย่างดี
การเยียวยารักษาตัวเธอ ที่ต้องใช้เวลานาน ในที่สุด ตัวของเธอก็ถูกรักษาเยียวยาได้เป็นอย่างดี ทางโรงพยาบาลก็เลยจัดยาพร้อมใบเสร็จค่ายา หมอเคลลี่จึงขอใบเสร็จจากโรงพยาบาล แล้วเขียนอะไรบางอย่าง แล้วส่งไปยังห้องผู้ป่วย
เมื่อเธอได้รับใบเสร็จค่ารักษาและยา เธอกลัวที่จะเปิดมัน เพราะว่าเธอไม่มีเงินพอที่จะจ่ายให้ทางโรงพยาบาล แต่เธอก็ต้องเปิดดู กลับทำให้เธอต้องตกใจ ก็เพราะว่าในใบเสร็จนั้น เขียนว่า :
ค่าเยียวยารักษา ถูกจ่ายด้วยนมหนึ่งแก้ว เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ลงชื่อ ดร. โฮเวิร์ด แอธวูด เคลลี่
เมื่อเธอได้อ่านใบเสร็จดังกล่าว ทำให้น้ำตาของเธอได้พรากไหลด้วยความตื้นตันใจ แล้วกล่าวในใจว่า : ขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงมอบความรักของพระองค์ และความอ่อนโยนของพระองค์ ที่เติมเต็มให้แก่ดวงหัวใจและน้ำมือของมนุษย์
การที่เราได้ช่วยเหลือใครสักคน ในยามที่เขาลำบาก เขาคนนั้น จะกลับมาช่วยเรา เมื่อยามที่เราต้องทุกข์ยาก
✿ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✿
บทความดีๆโดย : قصة وعبرة
ถอดความและเรียงคำโดย : อูลุล อัลบ๊าบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น