
มุฮัมมัดศิดดีก อัลมินซาวีย์ : เขียน
นาอีม วงศ์เสงี่ยม : แปล
(จากหนังสือ : 101 เรื่องเล่าจากชีวิต “อบูบักร อัศศิดดีก”)
Jiyah Abdulloh โพสต์
………………………………………..
เศาะฮาบะฮ์กลุ่หนึ่งได้นั่งอยู่กับท่านท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม พวกเขารายล้อมท่านประหนึ่งกำไลที่อยู่รอบข้อมือ กำลังฟังคำพูดที่สวยสดงดงามของ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม
ขณะที่พวกเขากำลังตั้งใจฟังอยู่นั่นเอง อาลี อิบนุอบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้มาถึง กล่าวสลามแล้วก็ยืนทอดสายตามองโดยหวังว่าจะพบที่นั่งสักแห่ง ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม มองไปยังใบหน้าของเหล่าเศาะฮาบะฮ์ว่าใครจะแบ่งที่นั่งให้อาลีบ้าง
ปรากฏว่าอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ซึ่งนั่งอยู่ทางขวามือของท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้เขยิบจากที่นั่งของตนให้อาลีพร้อมกับกล่าวว่า
: นั่งตรงนี้สิ อบุลหะซัน (หมายถึงอาลี)
แล้วอาลีก็นั่งระหว่างท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กับอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้ยิ้มแย้มและมีใบหน้าแจ่มใสร่าเริงบ่งบอกว่าท่านกำลังจะแจ้งข่าวดี แล้วท่านก็เอนตัวไปหาอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กระซิบข้างใบหูของท่านโดยกล่าวว่า
: อบูบักร ความจริงคนที่จะรู้ว่าความประเสริฐนั้นคู่ควรกับคนที่ประเสริญก็มีแต่คนที่ประเสริฐเท่านั้นแหละ
.......................................................
**** 27. ความรักต่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ***
ครั้งหนึ่งเมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ล้มป่วยลง ท่านต้องนอนซมอยู่บนที่นอนในสภาพอ่อนเปลี้ยเพีลยแรง
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ไปเยี่ยมท่าน พอเห็นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ในสภาพที่นอนเจ็บป่วยอยู่บนที่นอนอบูบักรรู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมาก
เมื่ออบูบักร เราะฎิยัลลฮุอันฮ์ กลับไปบ้านก็ล้มป่วยลงเนื่องจากเศร้าใจต่ออาการเจ็บป่วยของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม
ครั้งเมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม หายป่วยแล้วท่านจึงไปเยี่ยมอบูบักร อัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์
ใบหน้าของอัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ แจ่มใสร่าเริงและแสดงความดีใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดเนื่องจากการหายป่วยของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ทำให้อบูบักรหายป่วยบ้างเนื่องจากเห็นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม หายป่วย
อบูบักร อัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้อธายความรักของท่านที่มีต่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ว่า
ที่รักเจ็บล้มป่วยฉันไปเยี่ยม ด้วยรักเปี่ยมเจ็บป่วยตามโศกเพราะท่าน คราที่รักหายปกติคิดเยี่ยมฉัน จิตเบิกพลันใจชื่นฉ่ำเห็นท่านนบี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น