มุฮัมมัดศิดดีก อัลมินซาวีย์ : เขียน
นาอีม วงศ์เสงี่ยม : แปล
(จากหนังสือ : 101 เรื่องเล่าจากชีวิต “อบูบักร อัศศิดดีก”)
Jiyah Abdulloh โพสต์
………………………………………..
ในวันแห่งสงครามเมืองฏออิฟ อับดุลลอฮ์ อิบนุอบีบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ถูกยิงด้วยธนูดอกหนึ่งแล้วเขาก็เสียชีวิตในสภาพชะฮีด อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ เข้าไปหาอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา แล้วกล่าวว่า : ลูกรัก การจากไปของอับดุลลอฮ์ สำหรับพ่อแล้วเหมือนกับการที่หูของแกะตัวหนึ่งถูกนำออกจากบ้านของเราไป (อบูบักร พูดเพื่อให้เห็นว่าเป็นบททดสอบที่เล็กน้อย)
อาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุฮันฮา จึงกล่าวว่า
: ขอสรรเสริญต่ออัลลอฮ์ที่ผูกหัวใจของคุณพ่อให้มั่นคง และทำให้ท่านอยู่บนทางนำที่หนักแน่น
อบูบักรได้ออกไปแล้วก็กลับเข้ามาโดยท่านกล่าวว่า
: ลูกเอ๋ย ...พวกท่านน่าจะฝังอับดุลลอฮ์ไปในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่ ?
อาอิชะฮ์จึงกล่าวว่า
: อินนาลิลลาฮ์ วะอินนาอิลัยฮีรอญีอูน คุณพ่อค่ะ
อบูบักร จึงกล่าวด้วยความเสียใจว่า
: ฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ผู้ทรงได้ยินผู้ทรงรอบรู้ให้พ้นจากชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง จากนั้นท่านก็ได้พูดต่อไปว่า
: ลูกเอ๋ย ความจริงแล้วไม่มีใครหอรกนอกจากเขาจะมี 2 ความรู้สึก นั่นคือ “ความรู้สึกที่มาจากมลาอิกะฮ์ และความรู้สึกที่มาจากชัยฏอน”
หลังจากนั้นระยะหนึ่ง ได้มีคณะจากเผ่าษะกีฟ แห่งเมืองฏออิฟเดินทางมาหาอบูบักร ซึ่งปรากฏว่า ลูกธนูที่สังหารลูกชายนั้นยังคงอยู่กับท่าน อบูบักรจึงนำมันออกไปยังพวกเขา แล้วกล่าวว่า
: มีใครในหมู่พวกท่านรู้จักธนูดอกนี้บ้างไหม ?
สะอด์ อิบนุอุบัยด์ ซึ่งเป็นพี่น้องของ “บนิลอัจญ์ลาน” ไดกล่าวว่า
: ธนูดอกนี้ฉันเป็นคนเหลา ติดขนนก และสะพายมันมาเอง แล้วฉันก็เป็นคนยิงมัน
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวว่า
: ความจริงแล้วธนูดอกนี้ได้สังหารอับดุลลอฮ์ลูกชายของแน การสรรเสริญเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮ์ที่พระองค์ให้เกียรติเขาเสียชีวิตด้วยกับน้ำมือของท่าน ทำให้เขาได้เป็นชะฮีด โดยท่านมิได้ตายด้วยน้ำมือเขาในสภาพที่ปฏิเสธศรัทธา (กล่าวคือ ชายคนนี้ได้เข้ารับอิสลามหลังจากสงครามครั้งนั้น) พระองค์เป็นผู้ที่กว้างขวางยิ่งนัก
.......................................................
**** 52. ตีฉันกลับสิ ***
ครั้งหนึ่ง อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ตะโกนสั่งให้แบ่งอูฐเศาะดะเกาะฮ์ จำนวนหนึ่งแก่ผู้คน
เมื่ออูฐเหล่านั้นถูกนำมาอบูบักรกล่าวว่า
: อย่าให้ใครเข้ามาตรงนี้นอกจากต้องได้รับอนุญาตก่อน
ภรรยาคนหนึ่งส่งเชือกอูฐให้แก่สามีของเธอ พลางกล่าวว่า
: เก็บเชือกอูฐนี้ไว้หวังว่าอัลลอ์ ตะอาลา จะประทานอูฐให้แก่ท่าน
แล้วชายคนนั้นก็ไปหาอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ พบท่านกับอุมัรเข้าไปที่บริเวณอูฐอยู่เขาจึงตามทั้งสองท่านเข้าไป
เมื่ออบูบักรหันมาก็พบชายคนนั้นยินอยู่ต่อหน้าท่าน มีเชือกอูฐอยู่ในมือของเขา อบูบักรจึงกล่าวแก่เขาวา
: ทำไมท่านถึงเข้ามาโดยพละการ ?
แล้วอบูบักรก็หยิบเชือกอูฐนั้นนำมาตีเขา ครั้นเมื่ออบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ แบ่งอูฐเสร็จเรียบร้อยก็เรียกชายคนนั้นมาแล้วคืนเชือกอูฐให้เขา
อบูบักรกล่าวว่า
: ตีฉันกลับสิ
อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันอ์ จึงกล่าวว่า
: ขอสาบานต่ออัลลอฮฺว่าเขาต้องไม่ตีท่านกลับ ท่านอย่าทให้เป็นแบบอย่างเลย
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวว่า
: แล้วใครจะช่วยเหลือฉันจากอัลลอฮ์ในวันกิยามะฮ์ได้ล่ะ ?
อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวว่า
: ขอให้เขายกโทษให้ท่านสิ !
แล้วอบูบักร เราะฏิยัลลอฮุอันฮ์ ก็มอบอูฐให้เขาตัวหนึ่งใส่อานให้พร้อมผ้าคลุมแล้วยังมอบเงินอีก 5 ดีนาร แก่เขาเป็นการสร้างความพอใจแก่เขาด้วยกับสิ่งเหล่านี้ ชายคนนั้นจึงกลับไปอย่างมีความสุขและพอใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น