โรมันถูกพิชิต

มุฮัมมัดศิดดีก อัลมินซาวีย์ : เขียน

นาอีม วงศ์เสงี่ยม : แปล

(จากหนังสือ : 101 เรื่องเล่าจากชีวิต “อบูบักร อัศศิดดีก”)

Jiyah Abdulloh โำพสต์
………………………………………..

เสียงกลองแห่งสงครามได้ดังเตือนขึ้นในช่วงกลางคืนอันยาวนาน ฝุ่นควันฟุ้งตลบ เงาดาบส่องสะท้อนภายใต้ความร้อนระอุแห่งดวงอาทิตย์ อวัยวะแขนขาถูกฟันกระจัดกระจาย เสียงประกาศกึกก้องที่เมืองมักกะฮ์

: เปอร์เซีย ! ชนะพวกโรมันแล้ว!!

พวกมุชริก (บรรดาผู้ตั้งภาคี) ต่างดีใจ เนื่องจากพวกเขาและชาวเปอร์เซียต่างมิใช่ชาวคัมภีร์ด้วยกัน ส่วนบรรดามุสลิมต้องการให้โรมันมีชัยชนะเหนือเปอร์เซีย เพราะพวกเขาและชาวโรมันต่างเป็นชาวคัมภีร์ทั้งคู่

เมื่ออัลลอฮ์ ตะอาลา ได้ประทานอัลกุรอานลงมาว่า

ความว่า “อะลิฟลามมีม พวกโรมันถูกพิชิตแล้ว ในดินแนดอันใกล้นี้ภายหลังจากการปราชัยของพวกเขาแล้วพวกเขาจะได้รับชัยชนะในเวลาไม่กี่ปีต่อมา” ซูเราะฮ์ อัรรูม อายะฮ์ที่ 1 – 4

อบูบักรออกจากบ้านโดยกล่าวอายะฮ์เหล่านั้นซ้ำไปมากตามหนทางของมักกะฮ์

พวกมุชริก จึงกล่าวว่า

: อบูบักร สหายของเจ้ากล่าวว่า

: “พวกโรมันจะมีชัยชนะเหนือพวกเปอร์เซียในเวลาไม่กี่ปีอย่างนั้นหรือ ?

อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ตอบว่า

: ท่านนบีพูดถูกแล้ว

พวกเขาจึงกล่าวว่า

: เรามาพนันกันไหม ? (ก่อนที่จะมีบัญญัติห้ามการพนันและการเสี่ยงทาย) พวกเขาได้ตกลงกับอบูบักรที่อูฐ 4 ตัว ภายในระยะเวลา 7 ปี

เวลาผ่านไป 7 ปี โดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกมุชริกจึงดีใจส่วนบรรดามุสลิมกลับลำบากใจ

อบูบักรจึงเล่าเรื่องนั้นให้กับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ฟัง ท่าน ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า

: ไม่กี่ปี ของพวกท่านมีระยะเวลาเท่าไหร่ ?

อบูบักรตอบว่า

: ไม่ถึงสิบปี

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า

: ไปหาพวกเขาแล้วขอเพิ่มอีก ขอยืดเวลาไปอีก 2 ปี

แล้วอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ก็ไปหาพวกเขาแล้วขอพนันเพิ่มขึ้นอีกโดยขอยืดเวลาไปอีก 2 ปี ไม่ทันที่จะผ่านไปครบ 2 ปี ม้าเร็วก็ได้คาบข่าวดีเกี่ยวกับชัยชนะของพวกโรมันมาแบบฉับพลัน
...................................................

**** 9. คืนเดียวของอบูบักร มีความประเสริฐกว่าวงศ์วานของอุมัรทั้งหมด *****

ช่วงเวลาก่อนร่างสางของคืนหนึ่งผู้คนต่างพูดคุยถกประเด็นกันในเรื่องที่มีบางคนกล่าวว่า อุมัรนั้นประเสริฐกว่าอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา เรื่องราวดังกล่าวได้ไปถึงหู อมีรุลมุมินีน อุมัร อิบนุลค็อฏฏ็อบ เราะฎิยัลลอฮุ (ซึ่งเป็นเคาะลิฟะฮ์ อยู่ในเวลานั้น) ท่านจึงรีบรุดมาจนกระทั่งถึงกลางวงสนทนา

อุมัรกล่าวว่า : ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ คืนเดียวของอบูบักรมีความประเสริฐกว่าวงศ์วานของอุมัรทั้งมวล วันเดียวของอบูบักรมีความประเสริฐกว่าวงศ์วานของอุมัรทุกคน

หลังจากนั้นอุมัรจึงได้เล่าเหตุการณ์เดียวของอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ บุรุษผู้ยิ่งใหญ่นี้เพื่ออธิบายให้พวกเขารับทราบถึงสถานของอบูบักร

อุมัรกล่าวว่า : ในคืนหนึ่ง ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้อกไปยังถ้ำษูรโดยมีอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันอ์ ร่วมทางไปด้วย อบูบักรได้เดินนำหน้าท่านบ้าง รั้งท้ายท่านบ้าง จนกระทั่งท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สังเกตเห็นจึงกล่าวว่า : อบูบักร ท่านเป็นอะไรไปบางทีก็เดินข้างหลังฉัน บางทีก็มาเดินข้างหน้า ?

อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวด้วยเสียงเศร้าสร้อยว่า : โอ้ท่านเราะซูล พอฉันนึกถึงคนที่กำลังติดตามล่าตัวท่านฉันก็ไปเดินรั้งท้ายท่าน แต่เมื่อนึกถึงคนที่กำลังดักทำร้ายท่านฉันจึงต้องเดินนำหน้าท่าน

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า : อบูบักรเอ๋ย หากมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น ท่านอยากให้มันประสบกับท่านโดยฉันไม่ต้องได้รับอะไรเลยอย่างนั้นหรือ ?

อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ครับ ! ขอสาบานต่อผู้ที่ส่งท่านมาด้วยกับสัจธรรม

เมื่อท่านทั้งสองได้ไปถึงถ้ำษูร อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ บอกให้ท่านนบีหยุดตรงนั้นโดยกล่าวว่า : อยู่ตรงนั้นก่อนครับท่านเราะซูล ปล่อยฉันให้เข้าไปก่อน หากมีงูหรืออะไรจะได้โดนฉันก่อน

อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงเข้าไปในถ้ำและเริ่มคลำหารูต่างๆ ในถ้ำ ทุกครั้งที่พบรูท่านจะใช้ชิ้นผ้าจากเสื้อของท่านอุดไว้ ท่านทำอย่างนั้นกระทั่งเสื้อทั้งตัวของท่านถูกใช้หมดไป โดยที่ยังมีรูเหลืออยู่รูสุดท้าย ท่านจึงนำเท้าของท่านอุดไว้ แล้วก็ให้ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เข้ามา

เมื่อถึงเวลาศุบฮิ แสงสว่างเริ่มสาดส่องเข้ามาในถ้ำ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงมองเห็นว่า ไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนตัวของท่านอบูบักร อัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ท่านนบีจึงถามด้วยความแปลกใจว่า

: เสื้อผ้าของท่านไปไหนล่ะอบูบักร ?

อบูบักรจึงเล่าให้ท่านนบีฟังถึงการกระทำของตน

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงยกมือขึ้นขอดุอาอ์ต่ออัลลอฮ์

: โอ้อัลลอฮ์ ได้โปรดให้อบูบักรอยู่พร้อมกับฉัน ณ ตำแหน่งเดียวกันในวันกิยามะฮ์ด้วยเถิด

แล้วอัลลอฮ์ ตะอาลา ก็ประทานวะฮีย์ลงมาให้แก่ท่านนบีว่า : ความจริงอัลลอฮ์ได้ตอบรับดุอาอ์ท่านแล้ว

อุมัร อิบนุลค็อฏฏอบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวว่า : ขอสาบานต่อผู้ที่ชีวิตฉันอยู่ในอุ้งพระหัตถ์ของพระองค์ คืนนั้นของอบูบักรมีความประเสริฐกว่าเวลาทั้งหมดของวงศ์วานอุมัร