อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

เมื่อเราได้ใช้ชีวิตกับอัลกุรอาน




เมื่อเราได้ใช้ชีวิตกับอัลกุรอาน
เราพบความมหัศจรรย์ในอายะฮฺแล้วอายะฮฺเล่า
จนเราอยากประกาศความปิตินี้ ให้โลกรับรู้
เราไม่รู้จะพูดด้วยถ้อยคำไหน
เราอยากไปหาสักคนหนึ่ง ที่เรารัก
...."อัลลอฮฺรักเรามาก อัลลอฮฺรักเรามาก"
....แต่เราไม่อาจคัดสรรวาจาที่จะบอกกล่าวความสวยงาม
เราเพียงมองท้องฟ้า แล้วอมยิ่ม เรารู้ว่าอัลลอฮฺทรงมองอยู่
เรามองดวงดาวแล้วเราหลั่งน้ำตา
เรารู้ว่าอัลลอฮฺทรงเมตตาขนาดไหน
เราอยากบอกรักใครซักคน
ด้วยหัวใจที่ท่วมท้นตระหนักว่าอัลลอฮฺรัก
เราทำได้เพียงแค่เดินไปหาคนที่เรารัก
กอดเขาและร้องไห้
ไม่ใช่ความเสียใจ ไม่มีแล้วความเสียใจ
เรามีเพียงความยินดีที่เปี่ยมล้นเต็มหัวใจ
จนเราอยากรักใครสักคน เหมือนที่เราได้รับความรักจากพระเจ้า
แต่สุดท้ายเราทำได้เพียงบอกกล่าว
..."อัลลอฮฺรักเรามาก"
...และเราอยากบอกกล่าวอีกครั้ง
"อัลกุรอานบอกเราซ้ำ ๆ ว่าอัลลอฮฺทรงรักเราจริง ๆ "
ฉันอยากบอกเธอแค่นั้นจริง ๆ

.................................
(โดย : คุณครูขนมปัง // จากหนังสือ : เศษดิน ต้นไม้ และปลายฝัน)
Jiyah Abdulloh โพสต์





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น