มุฮัมมัดศิดดีก อัลมินซาวีย์ : เขียน
นาอีม วงศ์เสงี่ยม : แปล
(จากหนังสือ : 101 เรื่องเล่าจากชีวิต “อบูบักร อัศศิดดีก”)
………………………………………..
ด้วยก้าวเดินที่หนักอึ้ง อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ มุ่งหน้าไปตามถนนโดยยกชายผ้าตัวเองจนกระทั่งเปิดหัวเข่า สีหน้าของเขาดูเหมือนคนที่กำลังมีความทุกข์และโศกเศร้า
ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ทราบทันทีว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างอบูบักรกับอุมัร อิบนุลค็อฏฏอบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมาเป็นแน่ ถึงได้ทำให้อบูบักร อัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงได้รีบไปหาอุมัรเพื่อขอให้อุมัรยกโทษให้ตน แต่อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กลับปฏิเสธที่จะยกโทษให้
อบูบักร เราะฏิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าว (แก่ท่านนบี) ว่า
: ฉันจึงมาหาท่าน
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
: ขออัลลอฮ์อภัยให้ท่าน (ท่านกล่าวเช่นนั้น 3 ครั้ง)
หลังจากนั้น อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้เสียใจจึงเดินทางไปบ้านของอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ แต่ไม่พบท่าน อุมัรจึงไปหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เมื่ออุมัรเข้าไปใกล้ ใบหน้าของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้เปลี่ยนสี สองตาของท่านแดงก่ำจนกระทั่งอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ สงสารอุมัร อบูบักรจึงคุกเข่าต่อหน้าท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม แล้วกล่าวอย่างนอบน้อมว่า
: ท่านเราะซูล ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่าฉันเป็นคนผิดเอง
: ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่าฉันเป็นคนผิดเอง
หลังจากนั้นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า
: แท้จริงแล้ว อัลลอฮ์ได้แต่งตั้งฉันมายังพวกท่าน ทว่าพวกท่านกลับกล่าวว่า “ท่านโกหก” แต่อบูบักรกล่าวว่า “ท่านพูดจริง” และเขายังช่วยเหลือฉันทั้งชีวิตและทรัพย์สินของเขา พวกท่านจะปล่อยสหายของฉันให้ฉันสักคนไม่ได้หรือ? (ท่านนบี) กล่าวถึง 2 ครั้ง
แล้วอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ก็ไม่เคยถูกรังเกียจอีกเลย
.......................................................
**** 37. อบูบักรไม่เคยทำไม่ดีกับฉัน ***
เมื่อเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เดินทางกลับมาจากฮัจญ์อำลา (ฮัจญะตุลวิดาอ์) ท่านได้ขึ้นมิมบัร สรรเสริญและสดุดีต่ออัลลอฮ์ แล้วกล่าวว่า
: โอ้ประชาชนทั้งหลาย !! แท้จริงอบูบักรไม่เคยทำไม่ดีกับฉันเลย พวกท่านพึงทราบเรื่องนี้ให้ดี
โอ้ประชาชนทั้งหลาย ความจริงแล้วฉันพึงพอใจต่ออบูบักร
.....................................................
**** 38. ความดีงามหลากหลายกับข่าวดีที่จะได้เข้าสวรรค์ ****
เศาะฮาบะฮ์กลุ่มหนึ่งได้นั่งได้นั่งอยู่กับท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ท่านนบีถามพวกเขาว่า : ใครในหมู่พวกท่านที่เช้านี้ได้ถือศีลอดบ้าง ?
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ฉันเองครับท่านเราะซูล
แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า : ใครในหมู่พวกท่านได้ติดตามไปส่งคนตายบ้าง ?
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ฉันเองครับท่านเราะซูล
แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็ถามอีกว่า : ใครในหมู่พวกท่านที่วันนี้ให้อาหารแก่คนยากจนบ้าง ?
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ฉันเองครับท่านเราะซูล
แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็ถามอีกว่า : ใครในหมู่พวกท่านได้ไปเยี่ยมคนป่วยบ้าง ?
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ฉันเองครับท่านเราะซูล
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า
: ทั้งสี่ประการนี้จะไม่รวมอยู่ที่คนใดนอกจากเขาจะได้เข้าสวรรค์
................................................................
**** 39. อะไรทำให้ชายแก่ผู้นี้ร้องไห้ ? ****
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม นั่งอยู่บนมิมบัร กล่าวปราศรัยต่อผู้คน ตักเตือนพวกเขาเหมือนกับว่าท่านกำลังสั่งลาพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย
ท่านนบีมองไปยังเศาะฮาบะฮ์ของท่าน แล้วกล่าวน้ำตาคลอว่า
: ความจริงอัลลอฮ์ได้ให้บ่าวคนหนึ่งเลือกระหว่างโลกนี้กับสิ่งที่มีอยู่ ณ ที่พระองค์ แล้วเขาก็ได้เลือกสิ่งที่มีอยู่ ณ พระองค์
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้ร้องโฮขึ้นมาสร้างความตกใจแก่ผู้คนโดยท่านกล่าวทั้งที่น้ำตาอาบแก้มทั้งสองว่า
: เราขอไถ่ตัวท่านเถิด เราขอไถ่ตัวท่านด้วยกับพ่อแม่ของพวกเรา เราขอไถ่ตัวท่านด้วยกับพ่อแม่ของพวกเรา
ผู้คนต่างแปลกใจและคิ้วขมวดอย่างสนเท่ห์ อะไรทำให้ชายแก่ผู้นี้ร้องไห้ อะไรทำให้ท่านหมดความสุขุมและความน่าเกรงขาม ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กำลังพูดถึงบ่าวคนหนึ่งที่อัลลอฮ์ให้เขาเลือกระหว่างโลกนี้กับสิ่งที่มีอยู่ ณ พระองค์ แล้วบ่าวคนนั้นก็เลือกสิ่งที่มีอยู่ ณ ที่อัลลอฮ์ แล้วทำไมอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ต้องร้องไห้ด้วย ?
แต่ผู้คนต่างรู้ว่าอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ นั้นคือผู้รู้และผู้มีความเข้าใจดีที่สุดในหมู่พวกเขา อบูบักรทราบว่าบ่าวคนนั้นที่อัลลอฮ์ ตะอาลา ให้เขาเลือกระหว่างโลกนี้กับโลกหน้าแล้วเขาเลือกที่จะอยู่เคียงข้างพระเจ้าของเขาก็คือ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม นั่นเอง
ด้วยเหตุนี้เองที่อบูบักร อัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันอ์ จึงร้องไห้ ซึ่งเวลาผ่านไปเพียงไม่กี่วันหลังจากนั้น ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็ได้จากโลกนี้ไปโดยวิญญาณอันบริสุทธิ์ของท่านได้ขึ้นไปอยู่ ณ ที่พระเจ้าของท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น