มุฮัมมัดศิดดีก อัลมินซาวีย์ : เขียน
นาอีม วงศ์เสงี่ยม : แปล
(จากหนังสือ : 101 เรื่องเล่าจากชีวิต “อบูบักร อัศศิดดีก”)
Jiyah Abdulloh โพสต์
………………………………………..
ภายหลังสนธิสัญญาหุดัยบัยะฮ์ บรรดามุสลิมต่างลำบากใจที่จะกลับไปยังมะดีนะฮ์โดยที่พวกเขายังไม่ได้ผ่านเข้าไปยังบัยตุลลอฮ์
อุมัร อิบนุลค็อฏฏอบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ เป็นหนึ่งในผู้ที่รู้สึกคับข้องใจอย่างมาก ท่านเข้าไปพบท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สนทนากับท่านหลังจากนั้นก็ผละจากท่านนบีไปหาอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์
แล้วกล่าวว่า : อบูบักร บุคคลผู้นี้มิใช่นบีของอัลลอฮ์อย่างแท้จริงหรือ ?
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ใช่ !....ท่านเป็นนบี
อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์กล่าวต่อว่า : พวกเรามิได้อยู่บนสัจธรรมและศัตรูของพวกเราอยู่บนความหลงผิดหรือ ?
อบูบักร อัศศิดดีก เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า : ใช่สิ พวกเราอยู่บนสัจธรรม
อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวอีกว่า : อย่างนั้นทำไมพวกเราต้องให้ความตกต่ำเกิดขึ้นกับศาสนาของพวกเราด้วย ?!
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงกล่าวตอบอย่างคนที่มีศรัทธามั่นคงและเชื่อมั่นต่ออัลอลอฺว่า : อุมัรเอ๋ย แท้จริงเขาคือเราะซูลที่แท้จริงของอัลลอฮ์ ซึ่งท่านนบีไม่มีทางฝ่าฝืนพระเจ้าเด็ดขาด พระองค์ต้องช่วยเหลือท่านนบี อย่างแน่นอน ดังนั้น ท่านจงเชื่อมั่นในตัวท่านนบีตราบจนท่านจะเสียชีวิตเถิด ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่าท่านนบีได้ทำถูกต้องแล้ว
แล้วอัลลอฮ์ ตะอาลา ก็ได้ประทานอัลกุรอานลงมา
ความว่า “แท้จริงเราได้ให้ชัยชนะแก่เจ้าซึ่งเป็นชัยชนะอย่างชัดแจ้ง” (ซูเราะฮ์อัลฟัตห์ อายะฮ์ที่ 1)
อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงรีบวิ่งมาและคุกเข่าต่อหน้าท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม แล้วกล่าวว่า : โอ้เราะซูลุลลอฮ์ ชัยชนะที่ว่าคือการพิชิต (มักกะฮ์) ใช่ไหม ?
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่า : ใช่แล้ว
ทำให้อุมัรมีจิตใจที่เบิกบานและเดินกลับไป
.......................................................
**** 25. ความจำเริญของครอบครัวอบูบักร ***
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้ร่วมเดินทางไปกับท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ในครั้งหนึ่ง
ขณะที่พวกเขาอยู่กลางทะเลทราย สายสร้อยของท่านหญิงอาอิชะฮ์ ได้ตกหล่น ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงค้นหาสายสร้อยนั้น บรรดาผู้คนก็ได้ร่วมค้นหากับท่านนบีด้วยโดยขณะนั้นพวกเขาไม่มีน้ำติดตัวมาเลย
มีคนกล่าวแก่อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ว่า
: ท่านไม่เห็นหรือว่าอาอิชะฮ์ทำอะไรลงไป ? เธอทำให้ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ต้องลุกขึ้นเที่ยวตามหาของ ผู้คนก็ไม่ได้อยู่ตรงแหล่งน้ำ แล้วพวกเขาก็ไม่มีน้ำด้วย
อบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ จึงไปหาท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮาด้วยความโกรธเคืองที่ปรากฏชัดในสายตาของท่าน แต่กลับพบท่านท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กำลังนอนหนุนตักเธออยู่โดยท่านกำลังหลับสนิท
อบูบักรจึงนั่งข้างเธอแล้วเริ่มตำหนิโดยชี้ไปที่เอวของเธอ และยังกล่าวโทษเธออีกว่า
: ทำไมลูกถึงมากักกตัวท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ไว้ให้ไม่สามารถเดินทางต่อได้ ขณะที่คนอื่นก็ไม่ได้อยู่ตรงแหล่งน้ำและพวกเขาก็ไม่มีน้ำด้วย
แล้วอบูบักร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ก็เริ่มกล่าวว่าตำหนิลูกสาวตนเอง
ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา กล่าวว่า
: ไม่มีอะไรมาห้ามลูกให้ลุกไปไหนนอกจากการที่ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กำลังหลับอยู่บนตักของลูกอย่างที่พ่อเห็นนี่แหละค่ะ
ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้ลุกขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้นโดยขณะนั้นไม่มีน้ำอยู่เลย แล้วอัลลอฮ์ ตะอาลา ก็ได้ประทานอายะฮ์ “ตะยัมมุม” ลงมา บรรดาเศาะฮาบะฮ์จึงทำการตะยัมมุมกัน
อุซัยด์ อิบนุลหะฎีร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า
: ไม่มีอะไรมากไปกว่าความจำเริญที่เกิดขึ้นเนื่องจากครอบครัวของอบูบักรเท่านั้น
แล้วเมื่ออูฐที่ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ใช้ขี่เป็นพาหนะลุกขึ้นพวกเขาก็ได้เขาก็ได้เจอสายสร้อยอยู่ใต้อูฐนั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น