แต่ลูกชายของเขาค่อนข้างเกเร และไม่ยอมเรียนหนังสือ
ผู้เป็นพ่อยื่นข้อเสนอว่า "หากเขาทำคะแนนได้ดีทุกวิชาในมหาวิทยาลัยพ่อจะซื้อรถให้เขาเป็นของขวัญ"
ลูกชายจึงมุ่งมั่นอ่านหนังสือ และตั้งใจเรียน เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่งรถที่อยากได้เมื่อเขาทำคะแนนได้ดีทุกวิชา
เขาจึงถามหารถที่เขาอยากได้ แต่ผู้เป็นพ่อกลับยื่นอัลกุรอานให้กับเขาเพื่อหวังว่าอัลกุรอานจะเป็นสิ่งนำทางชีวิตให้กับลูกชายของเขา
เขาโกรธพ่อมาก ด้วยความที่เขาอยากได้รถมากและรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรง...
..................... เขาจึงปาอัลกุรอานใส่หน้าพ่อ แล้วหนีออกจากบ้านไป
......................ไม่แม้แต่เหลียวกลับมามองหน้าพ่อของเขา.....เขาไม่ยอมกลับมาเรียนหนังสือ และไม่ยอมกลับมาบ้านอีกเลยเป็นวลาหลายปี
และอยู่มาวันหนึ่ง ...
เขาเกิดคิดถึงบ้านและคิดถึงพ่อเขาจึงเดินทางกลับมาบ้าน
เขาแปลกใจอย่างมากที่บ้านทรุดโทรมลงและพบว่า ประตูบ้านถูกปิด ....... เขาถามเพื่อนบ้านถึงพ่อของ.....
เขาก็พบกับคำตอบว่า.......พ่อของเขานั้นเสียชีวิตไปตั้งแต่วันที่เขาหนีออกจากบ้านจากอาการหัวใจวาย....
เขาเสียใจอย่างมาก เขาร้องไห้............และนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น
เมื่อเขาเดินเข้าไปในบริเวณบ้าน เขาพบอัลกุรอานเล่มนั้นที่เขาเคยปาใส่หน้าพ่อ.............
เขาหยิบมันขึ้นมาเปิดอ่าน..."แต่เขาพบว่ามีกุญแจรถแนบอยู่ด้านใน"...
ตั้งแต่นั้นมา...ชายคนนั้นก็ไม่เคยได้รับสิ่งดีๆในชีวิตอีกเลย......
// ไม่มีพ่อคนไหน ไม่รักลูกของตัวเองหรอก เพียงแต่ การแสดงออกอาจจะแตกต่างกันไปบ้าง............
// ความปราถนาสูงสุด ของผู้เป็นพ่อหลายคน คือการหัด-นำละหมาด-สอนกุรอานให้ลูกในขณะ ลูกของเค้ายังเยาว์วัย.
.......................................
เรื่องเล่าจากวงสนทนา
โพสต์ : Jibby Wong
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น