การกระทำที่มีผลเป็นประโยชน์ส่วนรวม และไม่มีข้อเสียใดๆ ที่สิ่งนั้นไม่มีหลักฐานมาสั่งใช้หรือมาห้ามอย่างชัดเจน แต่มันเป็นเพียงสื่อที่นำไปสู่เป้าหมายตรงตามหลักการที่ศาสนาต้องการ และไม่ได้ขัดกับหลักการศาสนาแต่ประการใด เช่น การรวบรวมอัลกุรอานเป็นเล่มเดียวในยุคของท่านอาบูบักร์อัซซิดดี๊ก(ร่อฎียัลลอฮุอันฮู) และมันก็ตรงกับเป้าหมายของศาสนาในการที่จะรักษษอัลกุรอาน หรือการวางระเบียบการเมืองการปกครองในยุคของท่านอุมัร (ร่อฎียัลลอฮุอันฮู) โดยการทำบัญชีรายชื่อหรือสมุดเงินเดือนทหาร และสมุดจ่ายทรัพย์เชลยศึกแก่ผู้ออกรบ เป็นต้น
เช่นเดียวกับในยุคปัจจุบันที่ใช้การขีดเส้นตรงในมัสยิดเพื่อยืนละหมาดเป็นแถวอย่างมีระเบียบ การใช้นาฬิกาที่ช่วยบอกเวลาละหมาด การใช้ลำโพงเป็นเครื่องขยายเสียงช่วยในการอาซาน
และการที่อิสลามได้มาวางกฎชารีอะฮ์ โดยรวมก้เพื่อนำมาซึ่งประโยชน์หรือปกป้องจากสิ่งที่เกิดโทษต่อปวงบ่าว หรือช่วยในการจัดระเบียบ และมันก็จะมีสิ่งใหม่ๆพัฒนาเกิดขึ้นและแตกต่างกันไป ด้วยความแตกต่างในแต่ละยุคสมัยนั้นที่ได้สั่งให้กระทำสิ่งที่เกิดประโยชน์โดยส่วนรวม หรือห้ามมิให้ทำความเสียหาย
พระองค์อัลลอฮฺ (ศุบฮานะฮูวะตะอาลา)
وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ( 2 )
" และพวกจงช่วยเหลือกันในสิ่งที่เป็นคุณธรรม และความยำเกรง และจงอย่าช่วยกันในสิ่งที่เป็นบาป และเป็นศัตรูกันและพึงกลัวเกรงอัลลอฮ์เถิด แท้จริงอัลลอฮ์นั้นเป็นผู้ทรงรุนแรงในการลงโทษ" (อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัล-มาอิดะฮฺ 5:2)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น