ปัญหาคือ คนที่ปฏิบัติตามแนวทางสะลัฟ คณะเก่า ถูกกล่าวหาว่าเป็นคณะใหม่ และ คนที่อ้างว่าเป็นคณะเก่าแต่อุตริบิดอะฮขึ้นใหม่มาอ้างเป็นคำสอนศาสนา โดยอ้างประเพณีนิยมปู่ย่าตายายเป็นแบบอย่าง นี่คือปัญหา
คำว่าเก่า ต้องมีมาแต่ก่อนคือ คำสอนอัลลอฮ สุนนะฮรอซูลและอิจญมาอฺของบรรพชนผู้ทรงธรรมยุคสะลัฟ
และคำว่าใหม่คือ สิ่งที่เกิดขึ้นทีหลัง เช่นคำสอนที่เกิดขึ้นหลังจากศาสนาสมบูรณ์แล้ว
ท่านอีหม่ามมาลิก(รอฮีมาฮุลลอฮฺ)ได้กล่าวว่า..
: "مَن ابتدع في الإسلام بدعة يراها حسنة فقد زعم أنَّ محمداً خان الرسالة؛ لأنَّ الله يقول: {الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ} ، فما لَم يكن يومئذ ديناً فلا يكون اليوم ديناً" الاعتصام للشاطبي (1/28) .
“ ผู้ใดที่ได้อุตริกรรมขึ้นในอิสลาม โดยมองสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดี แน่นอน เขาได้อ้างว่า ท่านนบี ได้ทุจริตต่อสาส์นแห่งพระเจ้า เพราะอัลลอฮฺ ได้กล่าวว่า “วันนี้ข้าได้ให้สมบูรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว ซึ่งศาสนาของพวกเจ้า “ ดั้งนั้น ถ้าวันนั้นมันไม่ได้เป็นศาสนา วันนี้มันก็ไม่ใช่ศาสนา “ (หนังสือ อัลอิอฺติศอม ของท่านอีหม่าม อัชชาฏีบีย์ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น