อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันจันทร์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

บรรดานักการศาสนาที่หลงผิดร้ายแรงกว่าดัจญาล


                       อิสลามให้ระมัดระวังบรรดาอิมามผู้นำศาสนาที่หลงผิด หรือผู้ที่เรียกร้องไปสู่บิดอะฮฺที่หลงผิด ซึ่งสามารถล่อลวงผู้ศรัทธาที่ขาดความรู้ได้อย่างง่ายได้ เพราะคิดว่านั้นคือคำสอนศาสนา บรรดาผู้นำศาสนาที่หลงผิดนี้เป็นกลุ่มคนที่ทรงพลังมาก ซึ่งท่านนบีมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม ผู้นำศาสนาที่หลงผิดที่ทำให้ผู้คนหลงผิดนั้น ท่านกลัวมากกว่าดัจญาลที่จะมาประสบกับประชาติของท่านเสียอีก

รายงานจากท่านอบูตะมีม อัลญัยชานีย์ เล่าว่า ฉันได้ยินท่านอบูสัรริน ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า
“ในวันหนึ่งฉันได้เดินทางร่วมกับท่านรสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม โดยที่ฉันได้เดินคล้องมือของท่านเพื่อไปยังที่พำนักของท่าน ทันใดนั้นฉันด้ยินท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม พูดว่า : นอกเหนือจากดัจญาล ยังมีสิ่งอื่นที่ฉันกลัวมากกว่าดัจญาล ว่ามันจะประสบแก่ประชาชาติของฉัน ดังนั้นฉันจึงถามท่านว่า : โอ้ท่านรสูลุลลอฮฺ สิ่งใดอีกเลืที่ท่านกลัวว่าจะประสบแก่ประชาชาติของท่านยิ่งกว่าดัจญาล? ท่านตอบว่า : คือบรรดาอิมามผู้ที่ทำให้ผู้คนหลงผิด” (บันทึกหะดิษโดยอิมามอะหฺมัด หมายเลข 21297 ท่านอิมามอัลบานีย์ และอิมามซุยูฏีย์ ว่าหะดิษนี้เศาะเฮียะฮฺ)

บรรดาอิมามผู้หลงผิด หรือผู้เชิญชวนผู้คนไปสู่เรื่องบิดอะฮฺลุ่มหลงทั้งหลายในศาสนา รวมถึงเรื่องชั่วร้ายและเลวทราบต่างๆ ที่เป็นสาเหตุทำให้ท่านบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม กังวลถึงพิษภัยของอิมามแห่งความหลงผิดเหล่านี้มากกว่าดัจญาล ก็เพราะว่าคนหลงผิดเช่นนี้แทบจะมีทุกยุคทุกสมัย ในขณะที่ดัจญาลสามารถสร้างความวุ่นวายเพียงเฉพาะก่อนวันสิ้นโลกเท่านั้น และดัจญาลไม่สามารถล่อลวงบ่าวที่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺได้ แต่บรรดานักศาสนาที่หลงผิดจะสามารถล่อลวงผู้ศรัทธาที่ขาดความรู้ได้อย่างง่ายดาย เพราะคิดว่านั้นคือคำสอนศาสนา

บรรดาอุละมาอ์สลัฟ ตามมันฮัจฺสลัฟแล้ว พวกเขาจะไม่พิจารณาตื่นๆว่าหากเป็นอุละมาอ์ด้านศาสนาท่องจำอัลกุรอานมากมาย ท่องจำหะดิษมากมายว่าเขาเป็นผู้ทรงเกียรติของสังคม ที่ไม่สามารถตำหนิได้ นี้คือความหลงผิดและสวนทางกับแนวทางสลัฟ เนื่องจากชาวสลัฟจะตำหนิประนามต่อบรรดาอุละมาอ์ชั่วที่เสี้ยมสอนคนให้หลงผิดไปจากทางนำนั้น


والله أعلم بالصواب

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น