ลูกเอ๋ย....ชีวิตที่ผูกไว้กับเส้นด้ายแห่งดุนยานั้น
ต่างกันเหลือเกินกับชีวิตที่อยู่ในนาวาที่มั่นคง
ของพระองค์อัลลอฮฺ แล้วทำไมเราจึงจะไม่มอบหมาย
ทุกเสี้ยวอณูของชีวิตไว้กับพระองค์
เส้นด้ายแห่งดุนยานั้นปลายของมันมีเหยือปลอม
และเบ็ดที่แหลมคมมันลากเราลงสู่ความพินาศ
แต่นาวาแห่งอิสลามมากแม้นว่าจุดหมายอยู่ไกลโพ้น
แต่ด้วยความศรัทธา ความยำเกรงและความหวัง
นั้นคือที่พำนักอันมั่นคง ในนาวาอันแข็งแกร่งนี้เราต้องอยู่ในกรอบบัญญัติ
และซุนนะฮฺของกัปตันเรือไม่มีทางเลือกได้เลยนอกจากสองทางนี้?...
เพื่อที่เราจะรอดปลอดภัยจากเหยือจอมปลอมและเบ็ดที่แหลมคม
ที่คอยจ้องจะกระตุกให้เราตายดิ้นในหมอไฟ
ขอให้เจ้าจงตระหนักถึงความน่ากลัว
ความร้อนของเปลวเพลิงความแหลมคมของเหล็ก
....................
Ausman Seng
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น