คน 1 รับราชการ อีกคน แค่ลูกจ้าง
คน 1 รับงานบ้าน อีกคน รับงานต่างๆ
ส่วนน้อยที่จะเท่ากัน และส่วนน้อยเช่นกันที่จะเข้าใจกัน
บางคู่ มีปากเสียงเพราะกินไปวันๆ อย่างพอเพียง
บางคู่ มีปากเสียงเพราะอีกคน ทำงานหนักมากกว่ากัน
โอ้ผู้ศรัทธาครับ..
จะคนไหนๆทำงานหนักกว่ากัน นั่นคืออาภรณ์ซึ่งกันและกันไม่ใช่หรือ??
อีกคนกลับมาเหนื่อย อีกคนก็เข้าใกล้..(ไม่ได้หรือ)
อีกคนออกไปทำ อีกคนก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ (ใช่ไหม)
ณ วันนี้ต่างคน ต่างก็ต้องมีหน้าที่ซึ่งกันและกัน
จะมากหรือน้อย นั่นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน.อนาคต
วันนี้คน 1 อาจทำมากกว่า กอบโกยรายรับที่มากกว่า
แต่สักวัน ที่มากวันนี้ อาจจะเป็นแค่คอยจ่ายเพียงอย่างเดียว ก็เป็นได้..อนาคต
ฉะนั้น เมื่อสุข ก็ชูโกรต่ออัลลอฮไปพร้อมๆกัน
แต่ยามทุกข์ ก็อดทนไปด้วยกัน ให้กำลังใจกัน แนะนำกัน ปลอบโยนกัน ให้โอกาสกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อย่าใช้อารมณ์...
สำคัญที่สุด ตักเตือนให้อดทนกันและกันครับ
นี่คือวิถีการใช้ชีวิตคู่ อย่างผู้ศรัทธา
อินชาอัลลอฮ
.................................
ชะบ๊าบ ก๊อลบุนสะลีม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น