มุสลิมบางคน กำลังรอคอยวันหนึ่งอย่างที่คนต่างศาสนิกต่างรอคอยบรรจบมาถึงอีกครั้ง นั้นคือ วันวาเลนไทน์" ซึ่งตรงกับวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปี เป็นวันที่คนต่างศาสนิก กำหนดเจาะจงให้เป็นวันแห่งความรัก ที่จะมอบให้แก่กัน ไม่ว่าด้วยการบอกรักด้วยวิธต่างๆ มอบของที่เป็นสัญญาลักษณ์แห่งความรักที่พวกเขาคิดค้นขึ้น อันได้แก่ดอกกุหลาบ ช็อกโกแล็ต หรือการเสียตัวให้แก่กัน วันนี้จึงถูกเรียกอีกชื่อหนึ่ง “วันเสียตัวแห่งชาติ”
ซึ่งนอกจากวันนี้ เป็นการเลียนแบบพวกต่างศาสนิกอย่างมืดบอดตามัว แม้พวกเขาจะเข้ารูแย้ มุสลิมบางคนก็จะเข้ารูแย้ตามพวกเขาด้วย
มันยังเป็นอากีดะฮฺที่ผิดเพี้ยนซึ่งเป็นอันตรายต่อเยาวชนมุสลิมเป็นอย่างมาก ทำให้พวกเขากล้าที่จะทำความผิดต่อข้อห้ามศาสนา มีความรู้สึกคล้อยตามไปตามกระแสสังคมของกลุ่มชนพวกกาฟิรฺ มีการกระทำผิดประเวณีกันดาดเดื่อน กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขา ไม่กลัวผิดบาป หรือท้องก่อนแต่ง เพราะสังคมหาวิธีป้องกันให้แก่พวกเขารอบด้าน ไม่ว่าด้วยการใช้ถุงยางอนามัย การกินยาคุมกำเนิด หากท้องก็มีคลีนิคทำแท้ง สิ่งเหล่านี้มันเป็นที่ยอมรับของสังคมของคนกาฟิร หากไม่ท้องก็ไม่แต่ง และได้นำมาสู่การเลียนแบบของเยาวชนมุสลิม ก่อให้เกิดความวุ่นวายและทำความเสื่อมเสียแก่สังคมมุสลิมและศาสนาตามมา
นอกจากนี้ มุสลิมบางคนได้เอาวันนี้เป็นวันจดทะเบียนสมรส โดยถือเป็นวันโชคยามดีมหามุงคล และยังยึดติดความเชื่อเกี่ยวกับสถานที่ว่าจะให้คุณใหโทษแก่พวกเขาในการจดทะเบียนสมรส เช่น หากไปจดทะเบียนที่เขตบางรัก จะทำให้ทั้งสองก่อรักกันนานๆ หากไปจดทะเบียนสมรสที่บางพลัด จะทำให้ทั้งสองพลัดพลาก เป็นต้น ถือเป็นการเชื่อถือสิ่งโชครางสถานที่เหล่านั้นให้คุณให้โทษควบคู่ไปกับอัลลอฮฺ เป็นการทำชิริกต่อพระองค์อัลลอฮฺอีกด้วย
ด้วยเหตุนี้เรามุสลิมต้องหลีกห่างที่จะเข้าร่วมวันดังกล่าว
และให้ความรักกันเพื่ออัลลอฮฺและรสูล มิใช่เพื่อสิ่งอื่น หรือวันใดวันหนึ่งเป็นการเฉพาะ
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น