อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันพุธที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

บ่าวของอัลลอฮและทาสรับใช้แห่งดุนยา



ท่านอิบนุ ตัยมิยะฮฺ เราะหิมะฮุลลอฮ กล่าวว่า

“บ่าวของอัลลอฮ คือ ผู้ที่พึงพอใจต่อสิ่งที่อัลลอฮทรงพึงพอพระทัย โกรธต่อสิ่งที่อัลลอฮทรงกริ้วโกรธ รักต่อสิ่งที่อัลลอฮและเราะสูลของพระองค์รัก และเกลียดชังต่อสิ่งที่อัลลอฮและเราะสูลของพระองค์เกลียดชัง บ่าวของอัลลอฮ คือ บ่าวที่คอยช่วยเหลือสนับสนุนคนรักของอัลลอฮ(จากบรรดาผู้ศรัทธา)อยู่เสมอ และเกลียดชังบรรดาศัตรูของอัลลอฮ สุบหานะฮุวะตะอาลา(จากบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา) นี่คือสัญญาณของอีมานที่สมบูรณ์”

ดังที่มีกล่าวไว้ในหะดีษ(ซึ่งท่านเราะสูล กล่าว)ว่า

مَنْ أَحَبَّ لِلَّهِ وَأَبْغَضَ لِلَّهِ وَأَعْطَى لِلَّهِ وَمَنَعَ لِلَّهِ فَقَدْ اسْتَكْمَلَ الْإِيمَانَ

“ผู้ใดรักใคร่และโกรธเกลียด(สิ่งใดสิ่งหนึ่ง)เพื่ออัลลอฮ มอบและระงับการให้เพื่ออัลลอฮ ดังนั้นแหล่ะที่อีมานของเขาสมบูรณ์แล้ว” (บันทึกโดย อบูดาวูด หมายเลขหะดีษที่ 4681 ชัยคฺอัลบานีย์กล่าวว่า หะดีษนี้เศาะหีหฺ)

และท่านกล่าวอีกว่า

أَوْثَقُ عُرَى الْإِيمَانِ الْحُبُّ فِي اللَّهِ ؛ وَالْبُغْضُ فِي اللَّهِ

“สิ่งผูกมัดอีมานที่แข็งแรงที่สุด คือ การรักเพื่ออัลลอฮ และโกรธเพื่ออัลลอฮ”

(บันทึกโดย อะหฺมัด 4/286 ชัยคฺ ชุอัยบฺ อัลอัรเนาษฺ กล่าวว่า หะดีษนี้หะสัน ด้วยสายรายงานที่หลากหลาย)

โดยก่อนหน้านี้นั้น ท่านอิบนุ ตัยมียะฮฺ ได้หยิบยกหะดีษบทหนึ่ง(ท่านเราะสูลกล่าว)ว่า

تَعِسَ عَبْدُ الدِّرْهَمِ تَعِسَ عَبْدُ الدِّينَارِ ؛ تَعِسَ عَبْدُ الْقَطِيفَةِ ؛ تَعِسَ عَبْدُ الْخَمِيصَةِ

“ความหายนะประสบแด่ทาสแห่งดิรฮัม ความหายนะประสบแก่ทาสแห่งดินาร ความหายนะประสบแด่ทาสแห่งเกาะฏีฟะฮฺ ความหายนะประสบแก่ทาสแห่งเคาะมีเศาะฮฺ” (เกาะฏีฟะฮฺ คือ เสื้อผ้าสีดำที่มีลวดลายเป็นจุดสีแดงสวยงาม ดู อิอฺอานะตุล มุสตะฟิด ชัยคฺ ศอลิหฺ อัลเฟาซาน 2/93)

แล้วท่านอิบนุ ตัยมียะฮฺ ก็กล่าวว่า “นี่คือบรรดาข้าทาสแห่งทรัพย์สิน เมื่อพวกเขาวอนขอต่ออัลลอฮ และอัลลอฮทรงประทารให้แก่พวกเขา พวกเขาต่างพึงพอใจ(ดีอกดีใจ) แต่ทว่า เมื่อครั้นอัลลอฮมิทรงประทานให้แก่พวกเขา พวกเขากลับโกรธกริ้ว(อัลลอฮ)”

หากแม้นว่า อัลลอฮมิทรงประทานสิ่งใดๆ ก็หาใช่ว่าอัลลอฮทรงตระหนี่ถี่เหนียวไม่ เราจำต้องตระหนักอยู่เสมอว่าทรัพย์สมบัตินั้น มีช่วงเวลาแห่งความกว้างขวางและความคับแคบของมัน หรือมันอาจเป็นบททดสอบสำหรับเราก็ได้ การทดสอบที่ว่านี้ คือ เราจะกลายเป็นบ่าวผู้ขอบคุณและอดทนหรือไม่?!!(จากการที่พระองค์ให้หรือไม่ให้นิอฺมัตทางทรัพย์สินแก่เรา) ทาสแห่งดุนยา คือผู้มีคุณลักษณะดังเช่นที่ชัยคุลอิสลาม อิบนุ ตัยมิยะฮฺได้กล่าวไว้ข้างต้นนั้นแล ส่วนบ่าวของอัลลอฮที่สัจจริงนั้น พวกเขาเป็นดังที่ได้กล่าวไว้ในตอนต้นของบทความนี้

เพื่อที่อัลลอฮจะทรงโปรดประทานคุณลักษณะแห่งบ่าวผู้สัจจริงของอัลลอฮแก่เรา และทรงให้ห่างไกลจากลักษณาการของทาสผู้รับใช้ดุนยา แด่พระองค์เท่านั้นคือผู้ทรงแนะแนวทาง

-----------------------------
โดย มุหัมมัด อับดุฮฺ ตัวสิกัล
แปลโดย Zunnur
จาก มัจมูอฺ อัลฟะตะวา ของท่าน อิบนุ ตัยมียะฮฺ 10/190

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น