"จะต้องเปิดใจให้กว้าง
ยอมรับในเรื่องที่มีการขัดแย้งกัน
หากเรื่องที่ขัดแย้งกัน
เป็นเรื่องที่ต้องอาศัยการวินิจฉัยและวิเคราะห์ (อิจญติฮาด)
ก็ให้อภัยกันได้
แต่ถ้าหากเรื่องที่ขัดแย้งกัน
เป็นเรื่องที่มีหลักฐานชัดแจ้งอยู่แล้ว
คือมีตัวบทชัดเจนในกิตาบุลลออฺ
สุนนะฮฺ
และมติเอกฉันท์ของบรรดาอุละมาอฺ (อิจญมาอฺ)
การคัดค้านและไม่ยอมรับในเรื่องดังกล่าว
เป็นสิ่งที่อภัยและอ่อนโยนให้ไม่ได้เด็ดขาด"
(เชคอิบนุ อุซัยมีน)
.............................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น