การอาศัยพึงพา

เมื่อการพึ่งพา ไม่เลือกที่มา และที่ไป

มันจึงยังความสุขใจมาถึง

ถ้ามีเรื่องแบบนี้ พกติดกายใจ

แน่นอนเรื่องทุกข์ใจจึงไม่เกิด

แต่เมื่อมันหาไม่ได้ เรียกว่ามีน้อย ก็อย่าคอย

เพราะเราเองต้องเป็นที่พึงตนก่อน แจกจ่ายออกไป

การอาศัยพึงพา เป็นเรื่องที่งดงามเสมอ

ไม่จำเป็นแบ่ง เทอมีน้อยฉันไม่ช่วย คนละระดับ

การที่คิดว่าคนละระดับ คุณมีต้องไหนที่แตกต่าง ต้องมองดู

เพราะทุกคนมีเท่ากัน จะมาก ก็หัวใจ ที่คิดดี

คิดดี เป็นมิตร กับเพื่อนบ้าน พูดจาไพเราะ

เป็นดั่งไลด์สไตล์ ของท่าน น่าบีมูฮำหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม)

คิดดีมีแต่ได้ แต่ได้ แบบไหน เราเองที่เข้าใจ

น้อมรับเรื่องราวดีๆๆ ก็ก่อเกิดเช่นกัน

...........
น่ะ คนดี
ฮาซานะ นะค่ะ