เสียงระเบิด ตูมสนั่น ลั่นครืนๆ...
ฉันคงไม่ อาจตื่น ลุกยืนไหว...
การบ้าน ที่ครูสั่ง ถึงยังไง
คงไม่ได้ ส่งให้ครู ได้ตรวจทาน...
ความเจ็บปวด ของฉัน สิ้นสุดลง
ต่อไปคง หลับสบาย คลายเหน็บหนาว
ได้พักผ่อน สู่สวรรค อันยืนยาว
สุขสกาว ไร้ทุกข์ใด ให้ตรอมตรม
แล้วเจอกัน...พี่น้องของฉัน...ในที่พักพิงสุดท้าย....
อินชาอัลลอฮ.....
.........................
Cha-aree Ladee
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น