เมื่ออ่านหรือได้ยินการอ่านอัลกุรอาน ให้เราพิจารณาและมีความรู้สึกร่วมตามอายัตอัลกุรอาน เมื่อเราทราบความหมายของสิ่งที่เราอ่าน ให้เราใคร่ครวญ พินิจพิเคราะห์จนมีความรู้สึกร่วมตามนั้น และสิ่งที่จะช่วยให้ได้พิจารณาอายาตที่อ่านก็คือ การกล่าวสดุดีต่ออัลลอฮฺ (ศุบฮานะฮูวะตะอาลา) เมื่ออ่านหรือได้ฟังผ่านอายาตที่มีการกล่าวถึงการสดุดีต่อพระองค์ และการขอความตุ้มครองต่อพระองค์ เมื่ออ่านผ่านอายาตที่มีการกล่าวถึงการขอความคุ้มครองต่อพระองค์
พระองค์อัลลอฮฺ (ศุบฮานะฮูวะตะอาลา) ตรัสว่า
وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا ( 73 )
"และบรรดาผู้ที่เมื่อถูกกล่าวเตือนให้รำลึกถึงโองการทั้งหลายของพระเจ้าของพวกเขา พวกเขาจะไม่ผินหลังให้เป็นสภาพเช่นคนหูหนวกตาบอด" (อัลกุรอาน สูเราะฮ์อัล-ฟุรกอน 25:73)
الله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น