ท่านต้อลหะฮ์ (ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ)...ได้เล่าว่า...
ครั้งหนึ่งมีชายคนหนึ่งได้ถอดเสื้อผ้า
ของเขาออก และได้นอนลงบนทรายที่
กำลังร้อนจัดในฤดูร้อนและพูดกับตัวเขา
เองว่า..
"จงลิ้มรสไฟนรกซึ่งร้อนกว่านี้อีก
โอ้เจ้าซากศพในตอนกลางคืนและผู้ขี้เกียจในตอนกลางวัน"...
ขณะที่เขาอยู่ในสภาพเช่นนั้น..
ท่านรอซูลุ้ลลอฮ์(ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ก็ได้เดินออกมา
จากร่มไม้ต้นหนึ่งมายังเขา..แล้วเขาก็พูด
กับท่านนบี(ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ว่า..
..."นัฟซู (กิเลสอารมณ์)ของฉันมันมีอิทธิ
พลเหนือตัวฉัน"...
แล้วท่านนบี(ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม)ก็พูดกับเขาว่า..
"ไม่มียาที่จะรักษาโรคนี้ได้นอกจากวิธีที่
ท่านได้นำมาใช้..จงดูซิ!ประตูสวรรค์ได้ถูก
เปิดออกสำหรับท่านแล้ว"...
และบรรดามลาอิกะฮ์ก็คุยโอ้อวดการกระทำของท่านอยู่...
และแล้ว..ท่านนบี(ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม)ก็ได้บอกกับ
บรรดาซ่อฮาบะฮ์ของท่านว่า..."จงนำเอาไปเป็นบทเรียนแก่พี่น้องของท่านเถิด".
.............................
Potea Banguromo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น