การที่ลูกทิ้งบิดามารดาของเขาให้อยู่ตามลำพังและทนทุกข์กับความชราภาพ ความเหงา ความเดียวดาย แต่ตนเองกลับอยู่อย่างสุขสบายกับสามีหรือภรรยา โดยที่เขาคิดเอาเองว่า การที่บิดามารดาของเขาตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ยังคงดีกว่าการหย่าร้างกับภรรยาหรือสามี
แต่การที่เขากลับไปหาภรรยาหรือสามีของเขา และปล่อยบิดามารดาของเขาอยู่อย่างเดียวดาย ไร้คนดูแล เท่ากับว่าเขากลับไปพร้อมกับความโกรธกริ้วจากอัลลลอฮฺ (ศุบฮานะฮูวะตะอาลา)
ท่านรสูุลลอฮฺ (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า
"ความพึงพอพระทัยของอัลลอฮฺ ขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของบิดามารดา และความโกรธกริ้วของอัลลอฮฺก็ขึ้นอยู่กับความโกรธ ไม่พอใจของบิดามารดา" (บันทึกหะดิษโดยอิมามอิบนิ ฮิบบาน)
الله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น