เราใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้มานานเท่าไหร่? 20ปี...40 ปี...หรือร่วมร้อย
ในระยะเวลาเหล่านั้น...คงมีสถานที่หลายแห่งที่เราผูกพัน มีคนหลายคนที่เรารัก...และถูกรัก..!
บางครั้ง...สายใยที่ผูกโยงเราไว้กับผู้คน และสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ก็ซับซ้อน และสวยงามเกินไป
จนทำให้เราลืมไปว่า...ทุกอย่างที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าเราในวันนี้ไม่ได้เป็น อะไรมากไปกว่าเรื่องชั่วคราว
แม้แต่ชีวิตของเราเอง -- วันหนึ่งมันก็ย่อมจะจากลาโลกนี้ไป..ไปเพื่อพบเจอกับ...วันนั้น.(กิยามะฮ)
ผู้คนที่ตำแหน่งหน้าที่ทำให้เราผูกพันกัน...ถึงวันนั้น..ก็สิ้นสายใย...ผู้คนที่อิสลามทำให้เราผูกพันกันต่างหาก...คงอยู่
ทรัพย์สมบัติที่เรารับเข้ามา...ถึงวันนั้น...ก็ไร้ค่า
ทรัพย์สมบัติที่เราให้ออกไปต่างหาก...คงอยู่
ใบปริญญาที่เราขวนขวายมาประดับฝาบ้าน...ถึงวันนั้น...ก็มีค่าเพียงเศษกระดาษ..ความรู้ที่เราได้ใช้มันไปในหนทางของอัลลอฮฺต่างหาก...คงอยู่
มิตรภาพที่เรากลัวว่าจะสูญเสียไป...ถึงวันนั้น....ก็ไม่ยังประโยชน์...คำตักเตือนที่เรากล่าวออกไปโดยบริสุทธิ์ใจต่างหาก...คงอยู่
ค่ำคืนที่เราขดตัวหลับใหลอยู่ใต้ผ้าห่ม...ถึงวันนั้น....ก็ว่างเปล่า...ค่ำคืนที่เรายันสีข้างขึ้นมาเข้าเฝ้าอัลลอฮฺต่างหาก...คงอยู่
ความสวยงามที่เราเฝ้าดูแลรักษา...ถึงวันนั้น....ก็เน่าเปื่อย...ความดีงามต่างหาก...คงอยู่
ดุนยาที่เราเฝ้าลุ่มหลง...ถึงวันนั้น....ก็ดับสูญ
อาคิเราะฮฺต่างหาก...คงอยู่
...อาคิเราะฮฺต่างหากเป็นนิรันดร์...!
✿✿ ▬▬▬▬▬▬✿▬▬▬▬▬ ✿✿
Dariyah Muslimah
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น