อันแท้จริงน้ำลายของผู้ถือศิลอดนั้น สามารถกลืนได้ ไม่ทำให้การศิลอดต้องเสียไป ในทัศนะของบรรดาอุละมาอฺส่วนมาก เพราะศาสนาถือว่าการกลืนน้ำลายเป็นสิ่งที่ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ เหมือนอย่างการสูดเอาฝุ่นตามถนนหนทาง การดมกลิ่นหอม หรือสูดกลิ่นที่หอมเข้าไปนั้นเอง ทั้งเรื่องการกลืนน้ำลาย ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ไม่ได้ชี้แจงรายละเอียดเอาไว้ หากการกลืนน้ำน้ำลายเป็นสิ่งทำให้เสียศิลอด นบีก็จะต้องระบุและอธิบายไว้ เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการปฏิบัติอิบาดะฮฺ
พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا ( 64 )
"และพระเจ้าของท่านนั้นมิทรงหลงลืมสิ่งใดเลย" (อัลกุรอาน สูเราะฮฺมัรยัม 19:64)
ท่านอิมามอิบนุตัยมียะฮฺ ร่อหิมะฮุลลอฮฺ กล่าวว่า
"การดมกลิ่นหอม หรือสูดกลิ่นที่หอมเข้าไปก็ไม่เป็นไรสำหรับผู้ถือศิลอด"
ท่านอิมามอันนะวาวีย์กล่าวว่า
وَلَوْ جَمَعَ رِيْقَهُ فَابْتَلَعَهُ لَمْ يُفْطِرْ فِي الأَصَحِّ
“ถ้าหากเขาได้รวมน้ำลาย แล้วกลืนมันเข้าไป ย่อมไม่ทำให้เสียศีลอด ตามทัศนะที่ชัดเจนยิ่งกว่า” อันนะวาวีย์, มินฮาญุฎฎอลิบีน, หน้า 31.
ท่านอัลลามะฮ์ อัลค่อฏีบ อัชชัรบีนีย์ อธิบายว่า
“การกลืนน้ำลาย ไม่เสียทำให้เสียศีลอด และหากแม้ว่าจะรวมน้ำลายไว้ในปากแล้วกลืนเข้าไป ก็ไม่ทำให้เสียศีลอด เพราะป็นการยากลำบากที่จะระวังไม่ให้กลืนลงไป แต่ถ้าหากว่าน้ำลายได้ออกมาจากปากหรือออกมาที่ริมฝีปากแล้ว หลังจากนั้นเขาได้นำมันกลับเข้าไปด้วยลิ้นแล้วกลืนเข้าไป ถือว่าทำให้เสียศีลอด” ดู อัลค่อฏีบ อัชชัรบีนีย์, มุฆนิลมั๊วะห์ตาจญ์ เล่ม 2 หน้า 168 – 169
والله أعلم بالصواب
************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น