เธอชาวโรฮิงญากับชีวิตในห้องสี่เหลี่ยมพร้อมกรงล้อม

.

...จากแดนดิน ถิ่นเคยนอน ที่พำนัก

ไร้คนเคย ได้รู้จัก ญาติชิดใกล้

ทั้งครอบครัว รั้วเคยล้อม ในอ้อมกาย

หวังได้มี ชีวิตใหม่ ไปด้วยกัน....

.....บัดนี้จาก จำพราก แสนห่างเหิน

ถิ่นที่เดิน แดนที่เกิด ระเบิดใส่

ต่างพากัน ร่วมลงเรือ เดินทางไกล

ไปไม่ไกล ถูกกักกัน มาแรมปี...

.....อยากจะมี ชีวีต อย่างเขาบ้าง

ใช่ราร้าง ห่างครอบครัว อย่างวันนี้

มาแบบผิด ติดกักกัน ไร้ชีวี

แต่ชีพมี อยากเห็นเดือน แลตะวัน....

.....วอนน้องพี่ ช่วยดุอาร์ ให้เขาบ้าง

อยู่ในโลก อันอ้างว้าง ทีแปรผัน

ห้องสี่เหลี่ยม พร้อมกรงล้อม ที่รู้กัน

ที่กักกัน ไร้อิสระ และเสรี.....

....ชีพยังมี พอมีแรง ทำงานได้

ไม่หวังได้ ข้าวกินฟรี อย่างวันนี้

อยากพบหน้า ลูกเมียบ้าง ดังโทษมี

โอ้ชีวี ที่ยังมี เป็นของใคร....

..............................

Nada Nada Towivattananon