อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันอังคารที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2558

การเฉพาะเจาะจงถือศีลอดและการอิอฺติกาฟในเดือนเราะญับ


อิบนุเราะญับ (ร่อหิมาฮุลลอฮ์)  (เกิดในอียิปต์เมื่อปี ฮ.ศ. 773 เป็นบุตรชายของนักปราชญ์คนสำคัญในสำนักนิติศาสตร์ของอิหม่าม ชาฟิอียฺ)กล่าวว่า
 “ไม่มีรายงานที่ถูกต้องเกี่ยวกับความประเสริฐของการเจาะจงถือศีลอดในเดือนเราะญับจากท่านนบีศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมเลย และไม่มีรายงานจากบรรดาเศาะหาบะฮฺอีกเช่นกัน” (ละฏออิฟ อัลมะอาริฟ หน้า 228)

อิบนุตัยมิยะฮฺ (ร่อหิมาฮุลลอฮ์) กล่าวว่า
 “ส่วนการเจาะจงถือศีลอดในเดือนเราะญับ หะดีษต่างๆที่รายงานเกี่ยวกับสิ่งดังกล่าวล้วนเป็นหะดีษที่เฎาะอีฟ และเมาฎูอฺ บรรดานักวิชาการไม่ยึดถือหะดีษเหล่านั้นเลย ซึ่งมันไม่ใช่หะดีษที่อยู่ในประเภทของเฎาะอีฟที่มีการอนุโลมให้ทำการรายงานในเรื่องของฟะฎออิล แต่ทว่า โดยรวมแล้วล้วนเป็นหะดีษที่เมาฎูอฺและถูกอุปโลกน์ขึ้นมาทั้งสิ้น...แท้จริงอิบนุมาญะฮฺได้รายงานจากอิบนุอับบาสในสุนันของท่านว่า “ท่านนบีศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมได้ห้ามไม่ให้ถือศีลอดในเดือนเราะะญับ” แต่จำเป็นต้องพิจารณาสายรายงาน (สายรายงานอ่อน) แต่มีสายรายงานที่ถูกต้องว่า อุมัร บิน อัลค็อตฏอบเคยตีมือผู้คนเพื่อให้วางมือลงบนอาหาร (ให้ทานอาหาร) ในเดือนเราะญับ และกล่าวว่า “พวกเจ้าจงอย่าทำให้เหมือนกับเดือนรอมฎอน”... 
ส่วนการเจาะจงเดือนเราะญับเพื่ออิอฺติกาฟในสามเดือน : เราะญับ เชาวาล และรอมฎอน ข้าพเจ้าไม่ทราบ (ว่ามีรายงาน) เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ ถ้าผู้ใดที่ถือศีลอดตามบัญญัติศาสนาและประสงค์จะทำการอิอฺติกาฟควบคู่กันไป ก็เป็นการกระทำที่อนุญาตอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าทำการอิอฺติกาฟโดยปราศจากการถือศีลอด ในกรณีนี้นักวิชาการมีความเห็นอยู่สองทัศนะ...” (มัจญ์มูอฺอัลฟะตาวา เล่ม 25 หน้า 290-292)

การที่ไม่มีรายงานเฉพาะเกี่ยวกับความประเสริฐของการถือศีลอดเดือนเราะญับ ไม่ได้หมายความว่าไม่อนุญาตให้ถือศีลอดสุนัตในเดือนนี้ ดังที่มีรายงานทั่วไปมากมายที่ส่งเสริมให้ถือศีลอดสุนัตในทุกๆ เดือน (ยกเว้นรอมฎอน) อาทิ การถือศีลอดในวันจันทร์ พฤหัส สามวันต่อเดือน ถือศีลอด 1 วันและละ 1 วัน เป็นต้น

แต่การถือศีลอดที่ถือว่าไม่เป็นที่ส่งเสริมและน่ารังเกียจ ตามที่อัลฏ็อรฏูสีย์ได้กล่าวไว้ (อัลบาอิษ อะลา อินการ อัลหะวาดิษ วัลบิดะอฺ หน้า 110-111 และดู อัลอุญับ หน้า 37-38) เมื่อมีการปฏิบัติหนึ่งในสามประเภทต่อไปนี้

1.    เจาะจงถือศีลอดในเดือนเราะญับของทุกๆปี จนกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของการถือศีลอดวาญิบที่คล้ายกับการถือศีลอดของเดือนรอมฎอน
2.      มีความเชื่อว่าการถือศีลอดในเดือนเราะญับเป็นสุนนะฮฺที่ท่านนบีได้เจาะจงปฏิบัติเป็นประจำในเดือนนี้
3.    มีความเชื่อว่าการถือศีลอดในเดือนเราะญับมีผลบุญเฉพาะที่เหลื่อมล้ำกว่าการถือศีลอดในเดือนอื่นๆ ที่มีความประเสริฐคล้ายกับการถือศีลอดในวันอาชูรอ เป็นต้น


..........................................
ไฟศ็อล บิน อาลี อัลบุอฺดานีย์




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น