วันหนึ่งท่านฮาซันมีธุระต้องออกไปนอกบ้าน ใบหน้าของท่านเปร่งประกายรัศมีผมเผ้ายุ้งเหยิง
.........เมื่อเห็นทานฮาซันเดินมาชาวยิวคนนั้นก็กล่าวว่า
.
ขอทานชาวยิว ---- นี่ ... เจ้าหลานชายของมุฮัมหมัด
.
ท่านฮาซัน ---- มีอะไรหรือ?
.
ขอทานชาวยิว ---- ฉันอยากถามเจ้าซักคำคามนึงจะได้หนือป่าว
.
ท่านฮาซัน ---- ได้ซิ
.
ขอทานชาวยิว ---- โลกดุนยานี้เป็นคุกสำหรับมุมินและเป็นสวรรค์สำหรับคนกาเฟร
.
ท่านฮาซัน ---- ใช่ปู่ของข้าเคยพูดเช่นนั้น
.
ขอทานชาวยิว ---- แต่ความสวยงามมีความสุข
สำหรับข้าเท่านั้นมันกลับเป็นนรกของข้าต่างหาก เจ้าจงดูสารรูปข้าสิ .... !!
.
ท่านฮาซัน ---- โอ้เจ้าคนยิวเอ๋ย.....ถ้าหากเจ้ารู้ถึงความเมตตาอีกมากมายที่อัลลอฮทรงเตรียมไว้ให้มุมินในสรวงสวรรค์แล้ว เจ้าต้องเห็นว่าความสะดวกสะบายและความสุขที่พวกข้ามีอยู่ในโลกนี้เป็นประหนึงคุกของพวกข้าเท่านั้น และแน่นอนหากเจ้าเห็นถึงความน่าสยดสยองของนรกที่เจ้าจะต้องเข้าไปในวันนั้น เจ้าจะเห็นว่าความเป็นอยู่ของเจ้าในวันนี้แม้จะยากจนข้นแค้นแค่ไหนมันก็เป็นประหนึ่งสวรรค์เรยที่เดียว....
........... พูดเสร็จท่านฮาซันก็เดินจากไป
.
.
.
.
.
.
.
ท่านนบี ซ.ล. บอกเราว่าโลกนี้เป็นเสมือนคุกของมุมินและเป็นสวรรค์ของคนกาเฟร ดังนั้นเราจึงมีกฎระเบียบมากมายในการดำเนินชีวิต ศาสนาของเรามีขอบเขตในการปฎิบัติไม่เหมือนคนกาเฟรที่เขาจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ แต่กฎระเบียบที่อัลลอฮให้มาล้วนแล้วแต่เพื่อผลประโยชน์ในชีวิตเราทั้งสิ้น ด้วยเหตุนี้เราควรปฏิบัติตัวให้ดีงามทั้งการแต่งกาย การกินการดื่ม การคบเพื่อนต่างเพศ เพื่อเราจะได้รับสวรรค์ที่กว้างขวางในโลกอาคิเราะฮ
อินชาอัลลอฮ
.
.
.
.
.
(หนังสือ: วันละเรื่อง)
อดทนคนแปลกหน้าโพส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น