ท่านนบียะอฺกู๊บ อะลัยฮิสสะลาม ได้ใช้ชีวิตในฐานะผู้เป็นพ่อบังเกิดเกล้าของลูกถึง 12 ครด้วยความยากลำบากและอดทน เนื่องจากลูก ๆ ของท่านมีหลายมารดา
หนึ่งในนั้นได้รับเลือกให้เป็นนบีของอัลลอฮฺ นั่นคือ ยูซุฟ อะลัยฮิสสะลาม
จึงเกิดการอิจฉาริษยากันในหมู่พี่น้อง
นบียะอฺกู๊บต้องเผชิญหน้ากับการแก้ปัญหาของลูก ๆ อย่างอดทนอดกลั้น คอยย้ำเตือนกลุ่มพี่ ๆ ที่คอยแต่จ้องกลั่นแกล้วยูซุฟกับบินยามิน ผู้น้องของเขา เนื่องจากความเข้าใจผิดที่คิดว่านบียะอฺกู๊บรักลูกสองคนนี้เหนือพี่ ๆ น้อง ๆ คนอื่น จนเป็นเหตุให้กลุ่มพี่ ๆ รวมกลุ่มวางแผนการร้ายหวังที่จะทำการสังหารยูซุฟให้จงได้
.............
"แน่นอนยูซุฟและน้องของเขาเป็นที่รักแก่พ่อของเรายิ่งกว่าพวกเรา ทั้ง ๆ ที่พวกเรามีจำนวนมาก แท้จริงพ่อของเราอยู่ในการหลงผิดจริง ๆ "
"จงฆ่ายูซุฟเสียหรือเอาไปทิ้งในที่เปลี่ยวสัีกแห่งเพื่อพ่อของพวกเราจะได้หันมาให้ความสนใจแก่พวกเราเพียงอย่างเดียว และหลังจากนั้นพวกเราจะกลับมาเป็นคนดีอีกครั้งหนึ่ง"
มีคนหนึ่งในหมู่พวกเขากล่าวว่า "จงอย่าฆ่ายูซุฟเลย แต่ถ้าหากจะทำก็จับเขาโยนลงไปในบ่อน้ำสักแห่ง บางทีพวกคาราวานที่ผ่านมาอาจจะเอาตัวเขาขึ้นมาจากบ่อไปก็ได้" (ยูซุฟ : 8-10)
"และพวกเขาได้กลับมาหาพ่อของพวกเขาเวลาค่ำ พลางร้องไห้"
พวกเขากล่าวว่า "โอ้พ่อของเรา ! พวกเราได้ออกไปวิ่งแข่งกัน และเราได้ปล่อยยูซุฟไว้เฝ้าสิ่งของของเรา แล้วสุนัขป่าได้มากินเขา และท่าน (พ่อ) ย่อมไม่เชื่อเรา ทั้ง ๆ ที่เราเป็นผู้สัตย์จริง" (ยูซุฟ : 16-17)
นี่ไง! เสื้อของยูซุฟ เราพบกว่าชุ่มโชกไปด้วยเลือดและไม่พบตัวยูซุฟ
"และพวกเขาก็ได้นำเสื้อที่มีเลือดปลอมติดอยู่นั้น (มาให้ดู)" (ยูซุฟ : 18)
หลังจากที่นบียะอฺกู๊บเอื้อมหยิบเสื้อตัวนั้นมาพินิจตรวจสอบ....
จึงรำพึงรำพันให้ลูก ๆ ได้ยินว่า "ช่างเป็นหมาป่าอะไรที่จิตใจดีเช่นนี้ มันกินลูกรักของฉันโดยไม่ฉีกเสื้อของเขาเลย"
.............
"ขอความอดทนจงอยู่กับฉันด้วยเถิด บางทีอัลลอฮฺจะตืนทั้งหมดให้แก่ฉัน พระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ"
ถึงแม้ว่าท่านเองทราบเป็นอย่างดีว่า ลูก ๆ ของตนต่างสุมหัวกันคิดไม่ซื่อ ต่อให้เสียใจมากมายแค่ไหนกับการพลัีดพรากจากลูกชายที่รักของตน แต่ท่านเิองก็ใช้วิธีแก่ปัญหาด้วยการ "อดทน" อบรมเลี้ยงดูลูก ๆ คนอื่น ๆ ต่อไป อีกทั้งยังวิงวอนและมอบหมายความไว้วางใจแด่อัลลอฮฺแต่เพียงผู้เีดียว
................
การจากไปที่ไม่อาจทราบถึงหัวนอนปลายเท้าของลูก ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดีเช่นไร ทำให้ท่านต้องหลั่งน้ำตาร่ำไห้ด้วยความคิดถึงลูกจนดวงตาแทบมองไม่เห็น กระทั่งภรรยาต้องรำพึงว่า "เขาจะตายลงก็ด้วยกับการที่เขาร้องไห้ถึงยูซุฟ"
กระทั่งใกล้ถึงวาระสุดท้าย...
บ้านเมืองของท่านอยู่ในขั้นขาดแคลนอาหาร จึงจำต้องเดินทางสู่เมืองอียิปต์เพื่อขอปัจจัยจากภาครัฐ เหตุการณ์ไม่คาดฝันจึงเกิดขึ้น พี่ ๆ ที่เดินทางมานั้นยังเป็นที่จดจำรูปร่างหน้าตาแก่ยูซุฟได้ ซึ่งขณะนั้นทำหน้าที่เสนาบดีประจำกรุงอียิปต์ก็ได้ฝากพวกพี่ ๆ ให้เชิญชวนพ่อมา และลูก ๆ เหล่านั้นจึงกลับไปรับสารภาพแผนการทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น
ผู้เป็นพ่อกล่าวว่า "ฉันจะขออภัยโทษต่อพระเจ้าของฉันให้พวกเจ้า แท้จริงพระองค์เท่านั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ"
..........................
วาระสุดท้ายก่อนที่จะเสียชีวิต....
นบียะอฺกู๊บได้แนะนำลูก ๆ ของตนที่ได้กลับมารักใคร่สามัคคักันให้ทุกคนยึดถือคำสอนของอิสลาม ดังที่อัลลอฮฺทรงเปิดเผยให้ในอัลกุรอาน
"สูเจ้าอยู่ที่นั่นด้วยหรือไม่เมื่อตอนที่ยะอฺกู๊บใกล้จะตาย?" เขาได้ถามลูก ๆ ของเขา
"หลังจากฉันแล้ว พวกเจ้าจะเคารพภักดีผู้ใด ?"
พวกเขากล่าวว่า "พวกเราจะเคารพสักการะพระเจ้าของท่าน และพระเจ้าบรรดาบิดาของท่าน คือ อิบรอฮีม อิสมาอิล และอิสหากแต่เพียงองค์เดียว และพวกเราจะเป็นผู้สวามิภักดิ์ต่อพระองค์เท่านั้น (อัล-บะเกาะเราะฮฺ : 133)
แม้วาระสุดท้ายของคนเราไม่อาจอยู่พิสูจน์คำสัญญาหรือดูความสำเร็จของลูก ๆ ได้...
แต่อย่างน้อยการกลับมารักกันและอภัยให้กันของพวกเขาก็ทำให้ คนเราสิ้นวาระสุดท้ายได้อย่างสบายใจขึ้น
.......................
ผู้เขียน : บุหรง
(จากหนังสือ : ก่อนฤดูเก็บเกี่ยว)
อดทน เพื่อชัยชนะ โพส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น