ยิ้มเข้าไว้....โอ้ดวงใจที่เศร้าโศก
เมื่อครั้งที่......เผชิญกับขวากหนามดุนยา
ความเจ็บปวดต่างๆนาๆเข้ามาสะกิดหัวใจ
หัวใจพังทลายน้ำตารินไหล ไม่เหืยกแห้ง ความเสียใจ
เข้ามาถ่าถ่มสู่ก้นบึ้งหัวใจ คำว่า “อดทน” ไม่รู้จักอีกต่อไป ใน
ความสับสน น้ำตาเอ่อล้นเช่นกัน โอ้บ่าว.....ผู้ต้อยต่ำ เช่น
นั้นแหละ...ชีวิตในดุนยา เราไม่สามารคาดเดาได้ว่า อัลลลอฮฺ
ได้เตรียมอะไรให้แก่เรา ในบางครั้งเรามีความสุขเสีย เหลอเกิน
และในบางครั้ง...เราเป็นความทุกข์และเสียใจ แต่ว่า.....
อย่ากังวลเลย อัลลอฮฺนั้นคือ พระเจ้าของเรา พระผู้ทรงเมตตา
และกรุณา จงเชื่อมั่น.....เถิด อัลลอฮฺไม่ได้อยากให้เราเสียใจ
แต่ทว่า อัลลอฮฺอยากเรายิ้ม หัวเราะ มีความสุข ที่นั่น
ในสวรรค์ของพระองค์ อินชาอัลลอฮฺ ที่ๆ ภาย
ใต้นั่นมีแม่น้ำไหลริน สายน้ำที่จะทำให้จิตใจ มีความสุข
มันช่างสวยงานเหลือเกิน โอ้บ่าว.....ของอัลลอฮฺ
ความเสียใจของท่านใน วันวานไม่ได้ให้ประโยชน์ อะไรเลย....
สำหรับวันพรุ่งนี้ของท่าน ด้วยความเสียใจ ท่านจะถูกนำไปสู่
ความสิ้นหวัง โลกทั้งใบทำไมมันแคบอย่างนี้ ไม่มีมีค่าอะไรเลย
ทั้งๆที่ ดุนยา นี้ เป็นโอกาศให้เราได้ไกล้ชิด พระองค์อัลลอฮฺ
เพื่อไขว่ขว้า ญันนะฮฺ ที่ปราศจากทุกๆความเสียใจ ใน......
ความเศร้าโศก น้ำที่ว่าหวานก็กลายเป็นขืน ขม
อาหารที่โอชะก็ไร้ซึ่งรสชาติ กุหลาบที่บานสะพรั่งก็ห่อ เหี่ยว
จงจำไว้ว่าน้ำตาที่ดีที่สุด คือน้ำตาที่ไหลรินอาบสอง แก้มใน
ความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ ในความละอายต่อบาป โอ้.....
บ่าวของอัลลอฮฺ จงมองรอบๆกายของท่าน
และลุกขึ้นยืนยัดต่อไป อย่าสิ้นหวัง และ ท้อแท้อย่างง่ายดาย
รอยยิ้มที่ท่านส่งมา และน้ำตาที่ไหลริน เก็บไว้เพื่อเป็นบทเรียน
ทุกๆอย่างที่ท่านได้ยินและได้ฟัง เก็บไว้เป็นแนวทาง
................................................
สายลม ดาวูด แห่งความห่วงใย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น