อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันอังคารที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2556

เวลาที่ "คุ้มค่า" คืออะไร?




... เวลา คือ วิถีทางตามธรรมชาติ เพื่อไม่ให้ทุกอย่างเกิดขึ้นทีเดียวหมดเลย เวลา คือ ของกำนัลแสนล้ำค่าผันผ่านมาแล้ว ก็ล่วงเลยไป เวลาเปรียบได้กับเงินตราที่ใช้จ่ายแล้วผ่านไปเลย คุณได้มาแค่ครั้งเดียว และคุณเท่านั้นที่เป็นผู้เลือกว่าจะใช้มันอย่างไรบ้าง ระวังให้ดีอย่าปล่อยให้คนอื่นเอาเวลาของคุณไปใช้แทนคุณ

... การที่จะเข้าใจชีวิตใครสักคน เราก็ต้องไม่เพียงแต่ทราบว่าเขาทำอะไรบ้าง แต่ต้องทราบด้วยว่าเขาตั้งใจไม่ทำอะไรด้วย ร่างกายหรือสมองของมนุษย์ทำได้อย่างมีขีดจำกัด ผู้ที่ไม่ใช้ไปโดยเปล่าประโยชน์ ด้วยการไขว่คว้าสิ่งที่ไม่เหมาะสม ก็มีปัญญา และจะมีปัญญายิ่งกว่านั้นอีก หากเขาเลือกและตั้งใจทำสิ่งที่ดีเลิศที่สุด ในบรรดาสิ่งที่ตนทำได้ดี

... คุณอาจจะรีรอ ผัดวันประกันพรุ่ง คร่ำครวญอยู่กับอดีต ใฝ่ฝันแต่อนาคตอันไกล แต่เวลาไม่เคยคอยใคร วันหนึ่งมี 1,440 นาที จะเป็นอย่างไรถ้าหากคุณได้รับเงิน 1,440 บาท เพื่อใช้จ่ายตามใจชอบโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ภายในหนึ่งวัน และเมื่อสิ้นสุดวันนั้นคุณจะต้องคืนเงินที่เหลือ คุณจะใช้จ่ายมันไปโดยเปล่าประโยชน์กระนั้นหรือ คุณจะไม่มานั่งลงคิดคำนวณหรือว่าคุณจะต้องจ่ายอะไรบ้าง อะไรมีประโยชน์หรือไม่มีประโยชน์

... และตอนนี้เราเป็นเจ้านาย หรือเป็นทาสของเวลา เราใช้เวลาหรือเวลาใช้เรา เวลาสูญเปล่าไปกับจำนวนนาที มากกว่าชั่วโมง ถ้าถังน้ำมีรูรั่วอยู่ที่ก้นถัง น้ำก็จะรั่วหมดเหมือนกับเราจงใจเตะถังน้ำให้คว่ำ เวลาก็เช่นกันถ้าแต่ละนาทีสูญเปล่าไปโดยเปล่าประโยชน์ เมื่อสะสมนานเข้าก็เหมือนกับใช้เวลาสูญเปล่าไปทั้งชีวิต

... วันวานคือ อดีต พรุ่งนี้ยังเป็นปริศนา วันนี้เป็นของกำนัล และเราเรียกวันนี้ว่าปัจจุบัน เราบ่นอยู่เรื่อยว่าวันเวลาแสนสั้นนัก แต่เรากลับทำตัวราวกับว่าเวลาไม่มีที่สิ้นสุด

... เมื่อตอนสมัยเด็กเราหัวเราะ ร้องไห้ เวลาก็ค่อยๆคืบคลานไป เมื่อเป็นวัยรุ่น เรามีความใฝ่ฝัน พูดคุย เวลาก็ดำเนินไปเรื่อยๆ เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่เวลาก็วิ่งผ่านไปโดยเร็ว แต่เมื่ออายุมากเวลาก็ติดปีกบินไปโดยไม่รู้ตัว และตามไม่ทัน

... และอีกไม่นานเราก็จะพบว่าขณะที่เดินทางไป เวลาจะหมดสิ้นลงเรื่อยๆ คนส่วนใหญ่ใช้เวลาใฝ่ฝันถึงอนาคต โดยไม่ตระหนักว่าอนาคตส่วนเล็กๆน้อยๆได้มาเยือนอยู่ทุกวัน

... จงใช้เวลาส่วนที่ดีที่สุดในวันนี้เพื่อทำอิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา เพราะเวลาเป็นของกำนัลล้ำค่าจากพระองค์ อย่าปล่อยให้มันสูญเปล่าไป

.................
Pon Sang

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น