"มุสลิมทุกคนเป็นพี่น้องกัน เปรียบประดุจเรือนร่างเดียวกัน
ส่วนหนี่งส่วนใดเจ็บปวด ส่วนอื่นก็เจ็บปวดด้วย"
ประโยคที่ทุกคนคุ้นเคย แต่...
ขณะที่แขนขวาของเราถูกติดอยู่ที่ปาเลสไตน์
เรายังสามารถนั่งตาเยิ้มอยู่หน้าจอโทรทัศน์ได้...
เพระายาชาชื่อ "ละครน้ำเน่า" ทำให้เราไม่รู้สึกตัว
ขณะที่แขนซ้ายของเราถูกเฉือนผู้ที่อิรัก
เรายังสามารถนั่นตาแฉะอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ได้...
เพราะยาชาชื่อ "เอ็มเอสเอ็ม" ทำให้เราไม่รู้สึกตัว
ขณะที่ขาขวาของเราถูกเลื่อยอยู่ที่อัฟกานิสถาน
เรายังสามารถนอนเอกเขนกชมภาพยนต์ได้...
เพราะยาชาชื่อ "ฮอลลีวูด" ทำให้เราไม่รู้่สึกตัว
ขณะที่่ขาซ้ายของเราถูกกลับอยู่ที่เชซเนีย
เรายังสามารถนอกเคลิ้มอยู่กับเสียงดนตรีได้...
เพราะยาชาชื่อ "แกรมมี่" ทำให้เราไม่รู้สึกตัว
ขณะที่อวัยวะส่วนต่าง ๆ ถูกทำร้ายบาดเจ็บอยู่ในทุกดินแดน
เรายังสามารถดำรงชีวิตอย่างสนุกสนานรื่นเริงได้...
เพราะยาชาหลากหลายชื่อถูกฉีดผ่านเข็มแห่งกระแสสังคม
ทำให้เราไม่รู้สึกตัว
โอ้เรือนร่างอันพิกลพิการแห่งอุมมะฮฺอิสลามียะฮฺ
โปรดรู้สึกตัวสักทีเถิด โปรดรู้เท่าทันยาชาทั้งหลายเสียที
เพราะยาชาทั้งหลายที่เราถูกฉัดอยู่นั้นจะไม่มีวันหมดฤทธิ์
....แม้แต่หัวใจ !
..........................
(จากหนังสือ : ปลุก)
อดทน เพื่อชัยชนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น