ยามเมื่อโยนก้อนหินลงในลาวา

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย จงคุ้มครองตัวของพวกเจ้า และครอบครัวของพวกเจ้า ให้พ้นจากไฟนรก เพราะเชื้อเพลิงของมันคือมนุษย์และก้อนหิน มีมะลาอิกะฮฺผู้แข็งกร้าวและห้าวหาญคอยเฝ้ารักษามันอยู่ พวกเขาจะไม่ฝ่าฝืนอัลลอฮฺในสิ่งที่พระองค์ทรงบัญชาแก่พวกเขา และพวกเขาจะปฏิบัติตามที่ถูกบัญชา (ซูเราะฮฺ อัต ตะหฺรีม : 6)

จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฏิยัลลอฮุอันฮฺ กล่าวว่า : เราอยู่พร้อมกับท่านรสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ทันใดนั้น ได้ยินเสียงที่น่าสะพรึงกลัว ดังนั้น ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัมกล่าวว่า : พวกท่านรู้ไหมว่านี่มันเป็นเสียงอะไร ? เขา (อบูฮุร็อยเราะฮฺ) เล่าว่า พวกเราได้ตอบไปว่า : อัลลอฮฺและรสูลของพระองค์รู้ดียิ่ง ท่านกล่าวว่า : นั่นเป็นเสียงของหิน ที่มันถูกโยนลงไปในนรกตั้งแต่ 70 ปีที่แล้ว และในขณะนี้ มันยังคงตกไหลลงจนกระทั่งถึงก้นหลุม” (มุสลิม หะดีษเลขที่ 2844)

คำว่าสวรรค์ ถูกออกแบบเหมือนสวน (เราเฏาะฮฺ) เวลาที่ผู้คนได้เข้าไปข้างใน จะถูกเชิญเข้าไป ด้วยการเข้าไปทางประตู (บาบุล ญันนะฮฺ) หากแต่ว่านรกนั้น เป็นหลุม (หุฟเราะฮฺ) จะไม่ถูกเชิญ (เพราะจะไม่มีใครลงไปด้วยความสมัครใจอย่างแน่นอน) หากแต่ว่าจะถูกมะลาอิกะฮฺจับโยนลงไป ที่มีความสูงอย่างในบทหะดีษได้บรรยายไว้

อัลลอฮุมมะ อะญิรนา มินัน นารฺ

โอ้อัลลอฮฺ โปรดพระองค์ให้เรารอดพ้นจากไฟนรกด้วยเถิด

.....................
อูลุล อัลล๊าบ