โดยส่วนใหญ่แล้ว เมื่อเราตื่นนอนขึ้นมา สิ่งแรกที่เราคิดคืออะไร
- กี่โมงแล้ว จะละหมาดซุบฮิทันไม๊เนี่ย หรือ
- ตายละหวา การบ้านยังไม่เสร็จเลย วันนี้ต้องส่งด้วยสิ หรือ
- แอ๊ะ... วันนี้หมอนัดตรวจร่างกายนี่นา ต้องรีบไป หรือ
- อ้อ วันนี้วันหยุดนี่นา นอนต่อได้อีกนาน หรือ
- วันนี้มีนัดกับเพื่อนว่าจะออกไปซื้อของซักหน่อย หรือ
- วันนี้ละหมาดแล้วซักผ้าต่อดีกว่า
แต่ เคยไหมที่จะคิดว่า เมื่อตื่นมาวันนี้ เอาหละ วันนี้เราต้องตายแน่นอน
หรือเอาหละ เวลานี้แน่ที่ฉันจะต้องตาย
หรือ วันนี้ฉันพร้อมแล้ว สำหรับความตาย
น้อยคนนักที่จะ หยุด และ คิด
เมื่อไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ จะยังคงอยู่อย่างมีความหวัง อย่างรื่นเริงในดุนยาต่อไปหรือ
เมื่อไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ จะยังคงขอประวิงเวลาละหมาดออกไปกระนั้นหรือ
เมื่อไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ จะยังขอว่าขอทำโน่น ทำนี่อีกซักหน่อยแล้วค่อยกลับตัวกระนั้นหรือ
เมื่อไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ จะยังรั้งรออะไรอีกหรือ
หรือว่า
จะรอจนบันทึกถูกเปิดตรงหน้า และ มะลาอิกะห์แห่งความตายได้มาถึงยังเรา
จึงเพิ่งจะได้ระลึกถึงความตาย...
..............................
ประชาชาติ อิสลาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น