อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันจันทร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เกียรติภูมิและศักดิ์ศรี แห่งศรัทธาสตรี



***ขอสาบาน! อย่าได้หยุดยั้ง ถ้าฉันจะทำทาน***

คนขายเครา : เขียน #
.............................

อัลดุลลอฮฺ บิน ซุบัยรฺ ผู้เป็นหลานสุดรักที่ท่านหญิงอาอีชะฮฺ ซึ่งเลี้ยงดูมาด้วยตัวของท่านเอง

อับดุลลอฮฺ อดรนทนไม่ได้ที่เห็นท่านหญิงใช้ชีวิตในสภาพที่อดอยากยากแค้น ครั้งใดทีท่านหญิงมีเงิน ท่านจะแจกจ่ายให้แก่คนยากจน และใช้จ่่ายไปในการกุศลอย่างมากมาย

อับดุลลอฮฺ ปรึกษากับผู้ใกล้ชิด หาทางยับยั้งให้ท่านหญิงหยุดการกระทำเช่นนี้ ครั้งพอท่านหญิงทราบเรื่องนี้ ท่านมีอารมณ์โกรธทั้ง ๆ ที่อับดุลลอฮฺเป็นหลานที่ท่านรักมากที่สุด ตแ่ท่านถึงกับกล่าวสาบานว่า จะไม่ยอมพูดคุยกับอับดุลลอฮฺอีกชั่วชีวิตนี้

อับดุลลอฮฺ ตกใจและมีความกังวลใจต่อคำสาบานของท่านหญิงเป็นอย่างมาก เขาพยายามให้ผู้ใกล้ชิดสหายหลายต่อหลายคนเข้าไปพูดกับท่านหญิงแทนเขา แต่ท่านหญิงได้บอกกลับมาว่า

"ฉันได้ลั่นวาจาสาบานไปแล้ว และจะไม่ยอมกลับคำสาบานอย่างเด็ดขาด"

อับดุลลอฮฺ ไม่ยอมหยุดความพยายามทีจะทำความเข้าใจกับท่านหญิง เขาได้ไปขอร้องให้ญาติทางมารดาของท่านรอซูล 2 ท่านเข้าไปพบท่านหญิงเพื่อประนีประนอมให้กับเขา และในขณะที่ท่านหญิงซึ่งนั่งอยู่หลังม่านพูดอยู่กับญาติทั้งสอง เขาใช้โอกาสนั้นเข้าไปพบกับท่านหญิงหลังม่าน เขาตรงเข้าไปหมอบที่แทบเท้าของท่านหญิงพร้อมสะอื้นไห้ ร้องขอให้ท่านหญิงได้อภัยในความผิดของเขา ในขณะที่ญาติทั้งสองก็พยายามพูดไกล่เกลี่ยพร้อมกับกล่าวเตือนท่านหญิง ถึงการที่ท่านศาสดาห้ามมุสลิมตัดขาด และไม่ยอมพูดจากกับพี่น้องมุสลิมด้วยกัน

ท่านหญิงอาอีชะฮฺ ได้ยินการกล่าวเตือนเช่นนั้น เกิดเป็นความรู้สึกแห่งความกลัวต่อสิ่งที่อัลลอฮฺไม่พึงปรารถนา ท่านหญิงมีอาการเสียใจพร้อมกับร่ำไห้อย่างหนักและยอมอภัย หันมาพูดคุยกับอับดุลลอฮฺ

ท่านหญิงต้องเป็นผู้กลับคำสาบาน และเพื่อเป็นการลบล้างการเป็นผู้ฝ่าฝืนคำสาบาน ท่านหญิงได้ปล่อยทาสให้เป็นอิสระคนแล้วคนเล่าเป็นจำนวนถึง 40 คนด้วยกัน และทุกคราที่ท่านหญิงนึกถึงเรื่องการเป็นผู้ผิดคำสาบาน ท่านจะร้องไห้ด้วยอาการเสียใจจนผ้าคลุมกายของท่านหญิงชื้นชุ่มด้วยน้ำตา

............................................
(จากหนังสือ : สหายสนิทศาสดา เล่ม 2)

อดทน เพื่อชัยชนะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น