....วันหนึ่งฉันได้พากลุ่มนักท่องเที่ยวชาวยุโรปหลายสิบคนไปที่ตลาดบาซาร์แห่งหนึ่งในอียิปต์..ขณะที่กลุ่มของเรากำลังจะซื้อของของอยู่นั้น เจ้าของร้านบอกว่าไม่สามารถจะขายได้เพราะต้องปิดร้านเพื่อที่จะไปละหมาดญุมอัต..ฉันก็บอกกับเจ้าของร้านว่า กลุ่มคนพวกนี้เขามาจากยุโรปช่วง เขามีเงินมากมาย และพวกเขาพร้อมที่จะใช้จ่ายอย่างไม่อั้น..แล้วทำไมคุณต้องปิดร้าน ทำไมไม่ฉวยโอกาสทำกำไรก่อน..เจ้าของร้านกล่าวตอบว่า ผมต้องขอโทษด้วย คือผมเป็นมุสลิม หน้าที่ของผมเมื่อถึงเวลาที่ต้องละหมาด ผมจำเป็นต้องละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อกราบไหว้ต่อพระเจ้าของผมอัลลอฮ์(ซบ.)..
..จากเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ฉันครุ่นคิดอย่างจริงจังว่า คนเราไม่ว่าจะเป็นอย่างไรเมื่อเจอกับเงิน เงิน เงิน แล้วเป็นต้องอ่อนลงทันที..แต่ไม่ใช่สำหรับเจ้าของร้านนี้ เค้าไม่แคร์เลยไม่ว่าเงินจะมากขนาดไหนก็ตาม ทำไม...
ฉันเริ่มคิดกับตัวเองว่า คนพวกนี้ทิ้งเงินเพื่อที่จะกราบไหว้ต่อพระเจ้า..แล้วฉันละ ฉันเกิดมาทำไม เพื่ออะไร ชีวิตฉันไม่มีเป้าหมายใดๆเลยหรือ..ฉันรู้สึกเหมือนกับหลงทาง
วันหนึ่งฉันได้รับอัลกรุอานเป็นของขวัญจากเพื่อนมุสลิม เพื่อนฉันบอกว่าก่อนจะเปิดอัลกรุอาน ฉันต้องสะอาด...ฉันอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเพื่อที่จะอ่านอัลกรุอาน..มือของฉันสั่น ใจของฉันเต้นแรงซึ่งฉันไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน...ฉันศึกษาอิสลามและเปลี่ยนมารับอิสลามในที่สุด...ก่อนฉันจะรับอิสลาม ฉันทำงานเป็นนางแบบชุดว่ายน้ำ.ชีวิตในตอนนั้นชั่งไม่มีค่าเลยไม่มีเกียรติใดๆเลย
....เมื่อฉันรับอิสลามแล้วฉันก็เลิกอาชีพนางแบบ ฉันคลุมฮิญาบปกปิดร่างกาย ฉันรู้สึกมีเกียรติขึ้น รู้สึกปลอดภัย.ฉันรักศาสนาอิสลาม .ฉันต้องขอขอบคุณเจ้าของของร้านนั้นที่ทำให้ฉันำได้เป็นมุสลิม..อัลฮัมดุลิลลาฮ์..
ที่มา Muttaqeen Sukreez Desa
ร่วมนำเสนอสิ่งดีๆ โดย เพจศาสนาอิสลาม - الإسلام
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น