ณ ข้างบ้านแห่งหนึ่ง
ลูก : แม่ ๆ วันนี้ไม่ค่อยสบาย ขอหยุดเรียนหนังสือไทย ซักวันเถอะนะจ๊
แม่ : ไม่ได้ ๆ ต้องไปเรียน ไม่งั้นถูกฟาด อย่าทำตัวเหลวไหลขี้เกียจ เดี๋ยวจะเสียอนาคต(ในดุนยา).........
วันต่อมา
ลูก : แม่ ๆ วันนี้รู้สึกไม่ค่อยสบาย ขี้เกียจไปเรียนหนังสือแขก(ฟัรดูอีน) ขอหยุดเรียนซักวันเถอะนะจ๊แม่
แม่ : โอ๋ ๆ ลูก ไม่ค่อยสบายก็หยุดเรียนศาสนาผักผ่อนซักวันก่อนก็ได้น๊
เมื่อวันเวลาผ่านไป......ลูกสาวไปเมาเหล้าแล้วได้เสีย(ทำซินา)กับชาย(ก็เมา)ลูกของคนมีตังค์คนหนึ่ง ดังนั้นงานวลีมะฮฺจึงเกิดขึ้น
ก่อนวันนิกะฮฺ
คนข้างบ้าน : แหม ๆ ลูกสาวได้แต่งงาน สบายแล้วซิท่า..^_^
แม่ของลูก : แหม ๆ ๆ ฉันก็ไม่ได้หวังอะรัยหรอก ที่ยอมให้ลูกสาวแต่งงานเพราะมันท้องได้สองเดือนแล๊ว อิอิอิ..
อัสตัฆฟิรุ้ลลอฮั้ลอะซีม
(เรื่องจริงผ่านเฟสฯ)
ครั้นวันกิยามะฮฺมาถึง เมื่อลูกเราฟ้องร้องกับอัลเลาะฮฺ ตะอาลา(เพราะกลัวการลงโทษ)ว่า พ่อแม่ไม่เคี่ยวเข็นให้เขาเรียนสศาสนา ไม่อบรบสั่งสอนจริยธรรมทางศาสนาแก่ลูก ๆ เลย แล้วพ่อแม่จะตอบคำถามนี้อย่างไรกัน !
สามีที่ต้องรับผิดชอบดูแลภรรยาของเขาก็เช่นกัน ดังนั้น
จะเตรียมตัวฝึกซ้อมตอบคำถามเหล่านี้ กับอัลเลาะฮฺ ตะอาลา หรือ
จะป้องกันไม่ให้มีคำถามนี้เกิดขึ้น ?
เราจะเป็นผู้ฉุดดึงพวกเขาเข้าสวรรค์ หรือ
จะให้พวกเขาฉุดลากกระชากเราเข้านรก. ก็โปรดตรึกตรองดู ..
والله اعــــلـــــم
Solomon Laksana
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น