“ที่ว่าผลบุญไม่ถึง หมายถึงถ้าไม่เหนียตฮะดียะฮ์ให้หรือไม่อ่านดุอาส่งบุญให้”
“แต่ถ้ามีการเหนียตฮะดียะฮ์หรืออ่านดุอาส่งให้ผลบุญก็จะถึง”
การตะอ์วีลดังกล่าวนอกจากเป็นเพียง “ความเห็นล้วนๆ” (ภาษาอาหรับเรียกว่า اَلرَّأْىُ مَحْضًا ) เพื่อลากเข้าหาเป้าหมายตัวเองแล้ว ยังขัดแย้งกับข้อเท็จจริงและคำกล่าวของนักวิชาการตัฟซีรฺผู้โด่งดังแห่งมัษฮับชาฟิอีย์บางท่านอีกด้วย
ความจริงก็คือ ที่ท่านอิหม่ามชาฟิอีย์กล่าวว่า ผลบุญอัล-กุรฺอ่านไม่ถึงผู้ตาย ท่านมิได้หมายความว่า เพียงเราอ่านอัล-กุรฺอ่านเฉยๆแล้วผลบุญจะไม่ถึงผู้ตาย
เพราะลำพังการอ่านอัล-กุรฺอ่านเฉยๆโดยไม่มีการเนียต นักวิชาการทุกท่าน – ทั้งที่ว่าถึงหรือไม่ถึง – ก็มีทัศนะอย่างเดียวกันและตรงกันว่า >>> “ไม่ถึง”
แต่จุดขัดแย้งระหว่างท่านอิหม่ามชาฟิอีย์กับนักวิชาการอื่นๆ จะอยู่ที่ “การอุทิศผลบุญอัล-กุรฺอ่าน” ให้ผู้ตาย --ไม่ว่าจะอุทิศด้วยวิธีใด -- ซึ่งท่านอิหม่ามชาฟิอีย์อ้างอัล-กุรฺอ่านเป็นหลักฐานว่า อุทิศให้ไม่ถึง ขณะที่นักวิชาการท่านอื่นกล่าวว่า อุทิศให้ถึง
ท่านอิบนุกะษีรฺ ซึ่งเป็นนักวิชาการตัฟซีรฺแห่งมัษฮับชาฟิอีย์ท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ในหนังสือ “ตัฟซีรฺ อิบนุกะษีรฺ” เล่มที่ 4 หน้า276 ว่า ...
وَمِنْ هَذِهِ اْلآيَةِ الْكَرِيْمَةِ إِسْتَنْبَطَ الشَّافِعِىُّ رَحِمَهُ اللهُ وَمَنِ اتَّبَعَهُ أَنَّ الْقِرَاءَةَ لاَ يَصِلُ إِهْدَاءُ ثَوَابِهَا إِلَى الْمَوْتَى .........
“และจากโองการอันทรงเกียรติบทนี้ ท่านอิหม่ามชาฟิอีย์และสานุศิษย์ของท่านจึงได้วิเคราะห์ออกมาว่า ผลบุญการอ่านอัล-กุรฺอ่านนั้น ฮะดียะฮ์(อุทิศ)ไม่ถึงผู้ตาย ........”
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น