กรณีที่จะประกาศสงครามตามบทบัญญัติอิสลาม

                   หลักการอันสำคัญของศาสนาอิสลาม ก็คือ ความสันติ ความสงบสุข ฉะนั้น การสงครมจึงอยู่ในเงื่อนไขข้อยกเว้น ตามหลักบทบัญญัติอิสลาม การสงครามจะเกิดขึ้นไม่ได้ ยกเว้น 1 ใน 2 กรณีนี้

กรณีแรก

สงครามจะเกิดขึ้นได้ ก็เพื่อป้องกันตนเอง เกียรติ ทรัพย์สิน และประเทศชาติ เมื่อถูกศัตรูรุกราน

พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ( 190 ) 

"และพวกเจ้าจงต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ต่อบรรดาผู้ที่ทำร้ายพวกเจ้า และวงอย่ารุกรานแท้จริง อัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้รุกราน" (อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺ อายะฮฺที่ 190)

รายงานจากท่านสะอัด อิบนุ  เซค เล่าว่า ท่านรสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม กล่าวว่า

“ผู้ใดถูกฆ่าโดยไม่ใช่เรื่องทรัพย์สินของเขา ถือว่าเขาตายชะฮีด และผู้ใดถูกฆ่า โดยไม่ใช่เป็นการชดใช้หนี้เลือด ถือว่าเขาตายชะฮีด และผู้ใดถูกฆ่าโดยไม่ใช่ในเรื่องหนี้สินของเขา ถือว่าเขาตายชะฮีด และผู้ใดถูกฆ่าโดยไม่ใช่เป็นเรื่องครอบครัวของเขา ถือว่าเขาตายชะฮีด”

 (บันทึกหะดิษโดยอบูดาวูด อัตติรมีซีย์ และอันนะซาอี)

พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
วามาลานา-วานาอีนา
 وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا ( 246 ) 
"และได้มีสิ่งใดเกิดขึ้นแก่พวกเรากระนั้นหรือ ที่พวกเราจะไม่ต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ทั้ง ๆที่พวกเรา และลูก ๆ ของของพวกเราถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้านของเรา"  (อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺ อายะฮฺที่ 246)

กรณีที่ 2

สงครามจะเกิดขึ้นได้ ก็เพื่อปกป้องการเชิญชวนไปสู่อัลลอฮฺ เมื่อผู้ใดมาขัดขวางหนทางดังกล่าว ด้วยการทำร้ายผู้ศรัทธา หรือขัดขวางผู้ที่จะเข้านับถือศาสนาอิสลาม  หรือกีดกันไม่ให้ผู้เผยแพร่เข้าเผยแพร่อัล-อิสลาม

พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ( 190 ) 
"และพวกเจ้าจงต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ต่อบรรดาผู้ที่ทำร้ายพวกเจ้า และจงอย่ารุกรานแท้จริง อัลลอฮ์ไม่ทรงชอบบรรดาผู้รุกราน"

وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ ( 191 ) 
"และจงประหัตประหารพวกเขา ณ ที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าพบพวกเขา และจงขับไล่พวกเขาออกจากที่ที่พวกเขาเคยขับไล่พวกเจ้าออก และการก่อความวุ่นวาย นั้น ร้ายแรงยิงกว่าการประหัตประหารเสียอีก และจงอย่าสู้รบกับพวกเขา ณ อัล-มัสยิดิลฮะรอม จนกว่าพวกเขาจะทำร้าย พวกเจ้าในที่นั้น หากพวกเขาทำร้ายพวกเจ้าแล้ว ก็จงประหัตประหารพวกเขาเสีย เช่นนั้นแหละคือการตอบแทนแก่ผู้ปฏิเสธศรัทธา"

فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ( 192 )
 
"แล้วถ้าหากพวกเขายุติ แน่นอน อัลลอฮ์ นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผุ้ทรงเมตตาเสมอ"

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ فَإِنِ انتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ ( 193 )

"และจงสู้รบกับพวกเขา จนกว่าการก่อความวุ่นวาย จะไม่ปรากฏขึ้น และจนกว่าการอิบาดะฮ์ ทั้งหลายจะเป็นสิทธิของอัลลอฮ์เท่านั้น แต่ถ้าพวกเขายุติ ก็ย่อมไม่มีการเป็นปฏิปักษ์ใด ๆ นอกจากแก่บรรดาผู้อธรรมเท่านั้น"  (อัลกุรอาน สูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺ อายะฮฺที่ 190-193)

โดยให้ต่อสู่กับผู้ที่เริ่มรุกราน และทำการสู้รบกับผู้รุกราน เพื่อที่จะได้หยุดการรุกราน เพื่อที่จะให้หยุดการรุกราน การต่อสู้เพื่อปกป้องชีวิตนั้น เป็นเรื่องถูกบัญญัติไว้ในทุกๆบัญญัติ และในทุกลัทธิและศาสนา

พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ

"และพวกเจ้าจงต่อสู้-ต่อผู้บรรดาที่ทำรายพวกเจ้า"

สำหรับผู้ที่ไม่เริ่มรุกราน ก็ไม่อนุญาตให้เริ่มโจมตีเขาก่อน เพราะอัลลอฮ์ห้ามไม่ทำการรุกราน

พระองค์อัลลอฮฺ ศุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ

"และจงอย่ารุกราน แท้จริงอัลลอฮฺไม่ทรงชอบบรรดาผู้รุกราน”
 

والله أعلم بالصواب    

 ✿ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✿