(เรืองจริงจากชายคนหนึ่ง) เขาเล่าว่า
.. ภรรยาเพื่อนคลอดลูกคนแรกของเขาก่อนกำหนดตอนเจ็ดเดือน ลูกเขาไม่แข็งแรงนักมีโรคแทรกซ้อน จนต้องเข้ารับการรักษาหลังคลอดทันที เขาจึงไม่มีโอกาสได้สัมผัสตัวลูกเลย
.. หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วันลูกของเขาก็เสียชีวิต เขานึกไม่ถึงเลยว่า การสัมผัสลูกครั้งแรก มันจะกลายเป็นสัมผัสสุดท้าย
.. วันนั้นผมขับรถพาเขาและลูกไปที่กุโบร์ ผมสังเกตุเห็นเขากอดศพลูกอย่างทะนุถนอม เมื่อถึงกุโบร์ เขากอดศพลูกอุ้มไปโดยไม่ให้โดนแสงแดด ร้องเรียกชื่อลูก เสมือนดั่งว่า ลูกเขายังไม่ตาย
.. ภาพนั้นทำให้น้ำตาผมร่วง ผมร้องไม่หยุด และระหว่างนั้นเอง ภาพของเพื่อนที่กอดลูกอย่างทะนุถนอม สะท้อนให้ผมเห็นอีกภาพหนึ่ง
.. ภาพของตัวเองตอนเล็กๆและพ่อแม่ ตอนนั้นท่านทั้งสองคงเอ็นดูผมอย่างที่สุด และไม่น้อยกว่าเพื่อนผมอย่างแน่นอน
..." กอดของพ่อ กอดของแม่ คือกอดที่อบอุ่นที่สุด "...
....." ยาอัลลอฮฺ โปรดทรงอภัยโทษแก่พ่อแม่ของฉันและของทุกๆท่าน และโปรดทรงเมตาตาท่านทั้งสองมากๆด้วยเทอญ อามีน อามีน อามีน "
..............................
อ.อับดุลเลาะห์ หนูรัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น