อิหม่ามอิบนุกะษีร (ร.ฮ) กล่าวว่า
وَأَمَّا أَهْلُ السُّنَّةِ وَالْجَمَاعَةِ فَيَقُولُونَ فِي كُلِّ فِعْلٍ وَقَوْلٍ لَمْ يَثْبُتْ عَنِ الصَّحَابَةِ : هُوَ بِدْعَةٌ ; لِأَنَّهُ لَوْ كَانَ خَيْرًا لَسَبَقُونَا إِلَيْهِ ؛ لِأَنَّهُمْ لَمْ يَتْرُكُوا خَصْلَةً مِنْ خِصَالِ الْخَيْرِ إِلَّا وَقَدْ بَادَرُوا إِلَيْهَا .
และสำหรับ อะฮลุสสุนนะฮวัลญะมาอะฮ นั้น พวกเขากล่าว ในทุกๆการกระทำ และทุกๆคำพูด ที่ไม่มีรายงานยืนยันจากเศาะหาบะฮนั้น มันคือ “บิดอะฮ” เพราะ ถ้าปรากฏว่ามันเป็นสิ่งที่ดี พวกเขาก็จะปฏิบัติมาก่อนพวกเราแล้ว เพราะว่า พวกเขาจะไม่ละทิ้ง ประการหนึ่งประการใดจากบรรดาสิ่งที่ดี นอกจาก พวกเขาจะรีบเร่งไปหามัน – ดู ตัฟสีรอิบนุกะษีร อรรถาธิบาย อายะฮที่ 11 ซูเราะฮอัลอัลอะหกอฟ เล่ม 7 หน้า 278-279
>>>
กล่าวคือ ชาวอะฮลุสสุนนะฮวัลญะมาอะฮนั้น พวกเขาถือว่า ทุกๆการปฏิบัติ ไม่ว่าจะด้วยวาจา และการกระทำทางกาย หากไม่มีรายงานยืนยันจากบรรดาเศาะหาบะฮ ถือว่า สิ่งนั้นคือ บิดอะฮ เพราะถ้าเป็นสิ่งที่ดีในศาสนา พวกเขาก็จะต้องปฏิบัติมาก่อนพวกเราแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น