ครั้งหนึ่งในขณะที่ท่านร่อซูลุลลอฮ์เป็นอิมามนำละหมาด บรรดาซอฮาบะฮ์ที่เป็นมะอ์มูมละหมาดตามอยู่ข้างหลังท่านร่อซูลุลลอฮ์ ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีกระดูกหรือกล้ามเนื้อที่เคลื่อนไหวในตัวของท่านร่อซูลุลลอฮ์ หลังจากเสร็จสิ้นการละหมาดแล้ว ท่านอุมัร ก็ได้ถามท่านร่อซูลุลลอฮ์ว่า “โอ้ ท่านร่อซูลุลลอฮ์ พวกเราเห็นบางสิ่งที่เกิดขึ้นกับท่าน เหมือนกับท่านกำลังแบกรับความเจ็บปวดและทรมาน.. ท่านป่วยใช่มั๊ย โอ้ ยาร่อซูลุลลอฮ์?”
ท่านร่อซูลุลลอฮ์ ก็จึงได้ตอบกับบรรดาซอฮาบะฮ์ว่า “เปล่าหรอก, ฉันสบายดี”
เมื่อได้ยินดังนั้น ท่านอุมัรก็จึงได้ถามท่านร่อซูลุลลอฮ์ว่า “แล้วทำไม เวลาที่ท่านร่อซูลุลลอฮ์เคลื่อนไหวร่างกาย พวกเราได้ยินเหมือนเสียงกระดูกที่เสียดสีกันในตัวของท่าน?”
เมื่อท่านร่อซูลุลลอฮ์ เห็นว่าบรรดาซอฮาบะฮ์ ต่างเคร่งเครียดด้วยความห่วงใย ต่อท่าน ท่านร่อซูลุลลอฮ์ ก็จึงได้เปิดเสื้อของท่านให้ บรรดาซอฮาบะฮ์ได้ดูที่บริเวณท้องของท่านร่อซูลุลลอฮ์
จากนั้น จึงทำให้บรรดาซอฮาบะฮ์ต่างตะลึงด้วยความตกใจ เมื่อเห็น ท้องขอท่านร่อซูลุลลอฮ์ที่แฟบและแบน ได้ถูกผูกมัดด้วยผ้าที่ห่อหุ้มหินก้อนเล็กๆไว้จำนวนหนึ่ง เพื่อประทังความหิว หินเหล่านั้น ก็จะมีเสียงดังเสียดสีกันเมื่อท่านร่อซูลุลลอฮ์เคลื่อนไหวร่างกาย
ท่านอุมัรจึงได้กล่าวกับท่านร่อซูลุลอฮ์ว่า “โอ้ ท่านร่อซูลุลลอฮ์ เมื่อใดที่ท่านรู้สึกหิว แล้วจะให้พวกเรานิ่งดูดายได้อย่างไร โอ้ท่านร่อซูลุลลอฮ์?”
ท่านร่อซูลุลลอฮ์ จึงได้ตอบกับอุมัรด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า
“ไม่เป็นไรหรอก โอ้บรรดาซอฮาบัตของฉัน ฉันรู้ดี ว่าท่านทั้งหลายต่างยอมเสียสละเพื่อ ร่อซูลของท่านทั้งหลาย แต่ ฉันจะตอบกับอัลลอฮ์อย่างไร ในฐานะที่ฉันเป็นผู้นำ ที่ปล่อยให้อุมัตของฉันต้องมาแบกรับภาระของฉัน?.. “
บรรดาซอฮาบะฮ์ ต่างนิ่งเงียบ จากนั้น ท่านร่อซูลุลลอฮ์จึงได้ กล่าวต่ออีกว่า
“ปล่อยให้ความหิวโหยที่ฉันได้รับ คือฮาดียะฮ์ที่อัลลอฮ์ทรงประทานให้กับฉัน เพื่อที่อุมัตของฉันจะได้ไม่ต้องแบกรับความหิวโหยหลังจากนี้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อจะได้ไม่หิวโหยในวันอาคิเราะห์”
..... มาชาอัลลอฮ์.... ทั้งรักและคิดถึง ท่านร่อซูลุลลฮ์ จริงๆ ..... อัลลอฮุมม่ะซอลลิอ่ะลาซัยยิดินามูฮำมัด ว่ะอ่ะลาอาลิมูฮำมัด
.....................
จากเฟส :
معروف حاج قاسم
# คิด ใคร่ครวญ
สายลมแห่งตักวา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น