**** โซ่ตรวนแห่งตัณหาอารมณ์ ****
การละทิ้งหรือละเลยกิยามุลลัยลฺ นับเป็นสิ่งที่น่าตำหนิยิ่ง เพราะเป็นการแสดงถึงความอ่อนแอ อันเป็นสาเหตุของความพ่ายแพ้ต่ออารมณ์และตัณหาของตนเอง ซึ่งอาจนำไปสู่การลงโทษอันมหันต์ของอัลลอฮฺ ตะอาลาได้
ท่านอัลฮะซัน อัลบัศรีย์ กล่าวว่า
หากท่านไม่สามารถยืนขึ้นละหมาดกิยามุลลัยลฺยามค่ำคืน และถือศีลอด (ซุนนะฮฺ) ยามกลางวันได้แล้ว ดังนั้นพึงทราบเถิดว่า ท่านกำลังถูกผลักดันให้อยู่ในภาวะอันตรายของความผิดต่าง ๆ
ซึ่งพวกเขามิได้มองแต่ว่า กิยามุลลัยลฺ นั้นเป็นเพียงซุนนะฮฺ ในความหมายว่า ผู้ใดประสงค์ทำย่อมได้บุญ หากไม่ทำก็ไม่ถือว่าผิด ตามที่บุคคลส่วนมากเข้าใจ
เช่นครั้งหนึ่งมีชายคนหนึ่งมาถามท่านว่า
"โอ้ท่านอบูสอีด (หมายถึง อัลหะซัน) กิยามุลลัยลฺทำให้ฉันรู้สึกเหนื่อยล่าเหลือเกิน ฉนั้นฉันคงไม่สามารถปฏิบัติมันได้อีก
ท่านตอบว่า
"โอ้หลานชายของฉันเอ๋ย ! เจ้าจงลุแก่โทษต่ออัลลอฮฺ และกลับตนต่อพระองค์เสียเถิด เพราะการเป็นเช่นนั้นแหละ คือเครื่องหมายแห่งความชั่วร้าย"
เช่นกัน ท่านเคยกล่าวไว้ว่า
"แท้จริง ชายคนหนึ่งหากเาทำความชั่วลงไป ความชั่วจะกีดกันเขาจากการปฏิบัติละหมาดกิยามุลลัยลฺ"
ดังนั้น จะมีอะไรอีกเล่าที่อันตรายร้ายแรงยิ่งไปกว่าโทษที่จะประสบแก่บ่าว แต่กระนั้นเขายังปิดกั้นตัวเองจากอิบาดะฮฺอันประเสริฐนี้ทั้ง ๆ ที่มันสามารถทำให้จิตวิญญาณของเขาสูงส่งและดื่มด่ำอยู่ในความสุขของมันได้ แต่เสียดายเหลือเกินที่บางคนขาดมันไปอย่างมิอาจหาสิ่งทดแทนได้เลย
.
.....................................................
(จากหนังสือ : เมื่อผู้ศรัทธาร้องไห้)
.
อับดุรเราะมาน บินอับดิลลาฮฺ อัลละอฺบูน : เขียน
นัศรุลลอฮฺ ต็อยยิบ : แปล
อดทน เพื่อชัยชนะ โพส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น