อัสลามมุอาลัยกุมวาเราะฮมาตุลลอฮิวาบารอกาตุ

ครับ...มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาชีวิต แต่ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องได้พบกับความตาย ถึงแม้เขาจะทำอะไรเก็บไว้มากมาย แต่เมื่อความตายมาถึงมันก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันได้เตรียมตัว มนุษย์มักมีเป้าหมายที่จะสร้างความสำเร็จและความรุ่งเรืองขึ้นบนโลก แต่ความตายก็มาทำลายภาพลวงแห่งสำเร็จที่เขาได้วาดหวังไว้ ด้วยเหตุนี้ความตายจึงสอนเขาว่าเขาไม่มีอำนาจอะไรเลยก่อนตาย

เราจะต้องเรียนรู้ความจริงจากความตาย เพราะความลับของชีวิตถูกซ่อนไว้อยู่ในนั้น ความตายแสดงให้เราเห็นว่าเราไม่ใช่นายของตัวเอง เรามีชีวิตอยู่ในโลกนี้เพียงชั่วคราวเท่านั้นโลกนี้มิใช่สถานที่สำหรับการทำให้ความฝันของเราเป็นจริง ความตายสอนให้เรารู้ว่าเราควรจะมีชีวิตอย่างไรมันบอกให้เรารู้ถึงหนทางไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงต่างหาก...!!!

วันอาทิตย์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2557

คนตาย และสุสาน (ใครคือผู้ที่มีความสุขที่สุด)





*** ใครคือผู้ที่มีความสุขที่สุด ***

ท่านอัลนัฏรฺ บินอิสมาอีล กล่าวว่า

"ฉันได้ไปเยี่ยมญะนาซะฮฺหนึ่ง พบกับท่านอุมัรฺ บินซัรฺ พร้อมด้วยบรรดาผู้คนมากมายนั่งอยู่รอบ ๆ ตัวท่าน และหลังจากที่ศพได้ถูกวางบนปากหลุม ท่านอุมัรฺก็ได้ร้องไห้ และกล่าวออกมาว่า "โอ้ผู้ตายเอ๋ย สำหรับท่านนั้น ได้สิ้นสุดการเดินทรงในดุนยานี้ไปแล้ว ดังนั้น ท่านช่างโชคดีเหลือเกินที่จะได้มีโอกาสเอาความดีที่กระทำเอาไว้เป็นหนึ่งหมอน นอนพักผ่อนในสุสานขอท่านต่อไป"

ใช่ ช่างโชคดีแท้ สำหรับบุคคลที่เตรียมที่นอนพักผ่อนของเขาเอาไว้อย่างดีในหลุมที่ถูกขุดเอาไว้ในดิน และญาติพี่น้องที่รักของเขา ได้หย่อนเขาลงไปนอนในนั้น ดังนั้น ผู้ใดที่ชีวิตของเาหมดไปด้วยการสร้างสมความดีเอาไว้เขาก็จะได้รับมัน และมันจะให้ความสุขแก่เขาเมื่อถึงวันนั้นอย่างแน่นอน

ส่วนมนุษย์บางคนที่ทะนงตนอยู่บนหน้าแผ่นดิน โดยไม่เคยสนใจคุณค่าของความดีที่จะเป็นหมอน เป็นสื่อให้แก่เขา ดังนั้นเมื่อไปอยู่ใต้ดินจะต้องถูกทรมานด้วยความชั่วที่เขามาก่อเอาไว้ เขาจะทำเช่นใด ? ดังนั้น บุคคลที่อัลลอฮฺ ตะอาลา ทรงชี้นำให้เขาเห็นคุณค่าของความดีในตอนนี้เท่านั้นย่อมีความสุขในบั้นปลาย

ท่านมัยนูน บินมะฮฺรอม กล่าวว่า

"ฉนัออกไปพร้อมกับท่านเคาะลิฟะฮฺอุมัรฺ บินอัลดุลอะซีซ ยังสุสานและหลังจากที่ท่านมองเห็นหลุมฝังศพนั้น ท่านก็ร้องไห้ ต่อมาก็ได้หันมาทางฉันและกล่าว่า

"โอ้ อบูอัยยูบ...ประหนึ่งว่าในอดีตนั้นมนุษย์ทั้งหลายไม่เคยมีโอกาสได้ร่วมสุขสบายกับพวกเขาเลย เจ้าไม่ทราบดอกหรือว่าพวกเขามอมเมาเหมือนโดนลมบ้าหมูเป็ฯตัวอย่างที่ไม่ดีเอาไว้ ปกครองประชาชนด้วยความทุกข์ทรมาน โรคร้ายแห่งความหลงใหลได้แผ่คลุมไปทั่วร่างของพวกเขา "หลังจากนั้นท่านก็ร้องไห้อย่างมากมายจนกระทั้งเป็นลมหมดสติล้มฟุบไ ครั้นเมื่อฟื้นขึ้นมา ท่านก็สั่งแก่ฉันว่า "จงรีบนำเราออกไปจากที่นี่ ขอสาบานซิ ฉันไม่เคยทราบว่ามีผู้ใดอีกแล้วจะที่จะมีความสุขยิ้งไปกว่าผู้ที่สามารถหลุดพ้นไปจากสุสานแห่งนี้ได้ และสามารถปลอดภัยจากการลงโทษของอัลลอฮฺ"

ผู้ครกลุ่มหนึ่งได้นั่งพูดกันถึงเรื่องความสุขต่าง ๆ ที่มนุษย์พึงได้รับ จนกระทั่งมีคำถามว่า

"แล้วใครล่ะ คือผู้ที่ถือว่ามีความสุขที่สุด ?"

ซึ่งแต่ละคนก็ตอบว่า

คนโน้น คนนี้ ไม่เหมือนกัน

ดังนั้นท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ อัลมัซบูฮฺ จึงตอบว่า

"ฉันจบอกแก่พวกท่านว่า ใครค้ือผู้ที่มีความสุขที่สุดกว่าบุคคลที่พวกเท่านกล่าวมาเสียอีก ก็คือเรือนร่างที่อยู่ในดิน แต่ปลอดภัยจากการลงโทษและรอคอยเพียงการรับรางวัล"

...................................................

(จากหนังสือ : เมื่อผู้ศรัทธาร้องไห้)
เขียน : อับดุรเราะฮฺมาน บินอับดิลลาฮฺ อัลละอฺบูน
แปล : นัศรุลลอฮฺ ต็อยยิบ
อดทน เพื่อชัยชนะ โพส





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น