ปวงปราชญ์ (ญุมฮู๊ร) และอิหม่ามทั้งสามท่าน (ฮะนะฟีย์, มาลิกีย์, และอัชชาฟิอีย์) กล่าวว่า : การรับประทานเนื้อสัตว์ที่ถูกเชือดนั้นไม่ทำให้เสียน้ำละหมาด ส่วนฝ่ายฮะนาบิละฮฺกล่าวว่า : การรับประทานเนื้อสัตว์ที่ถูกเชือด (الجَزُوْرُ) ทำให้เสียน้ำละหมาดโดยอ้างหลักฐานดังนี้
1. จาก ญาบิร อิบนุ สะมุเราะฮฺ (ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ) มีชายคนหนึ่งถามท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ว่า : เราต้องอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (กิน) เนื้อแพะ, แกะหรือไม่? ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ตอบว่า : หากท่านประสงค์ ท่านก็อาบน้ำละหมาด และถ้าหากท่านประสงค์ท่านก็ไม่ต้องอาบน้ำละหมาด ชายผู้นั้นกล่าวว่า : เราจะต้องอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (กิน) เนื้ออูฐหรือไม่? ท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า : ใช่แล้ว ท่านจงอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (กิน) เนื้ออูฐ อัลหะดีษ (รายงานโดยอะหฺหมัดและมุสลิม)
2. จากอัลบะรออฺ อิบนุ อาซิบ (ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ) กล่าวว่า : ท่านร่อซู้ล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ได้ถูกถามถึงการอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (การกิน) เนื้ออูฐ? ท่านกล่าวว่า : พวกท่านจงอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (การกิน) มัน (เนื้ออูฐ) อัลหะดีษ (รายงานโดยอะฮฺหมัดและอบูดาวูด)
3. จาก ซิลฺฆุรฺเราะฮฺ กล่าวว่า : อะอฺรอบีย์คนหนึ่งได้ขวางท่านร่อซู้ล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) ขณะที่ร่อซู้ล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กำลังเดินอยู่และเขากล่าวว่า : โอ้ ท่านร่อซู้ลของอัลลอฮฺ การละหมาดได้ทันพวกเรา (เข้าเวลาละหมาด) ในขณะที่พวกเราอยู่ในคอกของอูฐ เราจะละหมาดในคอกอูฐนั้นได้หรือไม่? ท่านร่อซู้ล (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า : ไม่! ชายผู้นั้นกล่าวว่า : เราจะต้องอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (กิน) เนื้ออูฐหรือไม่? ท่านกล่าวว่า : ใช่แล้ว! อัลหะดีษ (อับดุลลอฮฺ อิบนุ อะหฺหมัด รายงานเอาไว้ในมุสนัดบิดาของเขาและรายงานโดยอัฏฏ่อบะรอนีย์เช่นกัน) บรรดาหะดีษเหล่านี้บ่งชี้ว่าจำเป็นต้องอาบน้ำละหมาด และการเสียน้ำละหมาดจำกัดอยู่เฉพาะกรณีการกินเนื้ออูฐเท่านั้น ไม่รวมถึงน้ำนม, ตับ และไขมันของมันแต่อย่างใด
ส่วนปวงปราชญ์ ได้อ้างหลักฐานถึงการกินเนื้อสัตว์ที่ถูกเชือดว่าไม่ทำให้เสียน้ำละหมาดด้วย สิ่งที่รายงานจากท่านญาบิร (ร่อฎียัลลอฮุอันฮุ) ว่า : แท้จริงสิ่งสุดท้ายในสองเรื่องที่มีรายงานจากท่านนบี (ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม) นั้นคือ ไม่มีการอาบน้ำละหมาดเนื่องจาก (การรับประทาน) สิ่งที่สัมผัสกับไฟ (ผ่านการปรุงหรือขึ้นไฟ) ดังนั้นการดังกล่าวจึงเป็นสิ่งที่มายกเลิก (นาซิคฺ) หะดีษที่ว่าด้วยการเสียน้ำละหมาด เนื่องจากกินเนื้ออูฐ เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งจากสิ่งที่สัมผัสกับไฟ
แต่อิหม่ามอันนะวาวีย์ (รอฮิมาฮุลลอฮฺ) กล่าวว่า : หะดีษที่ว่าไม่เสียน้ำละหมาดเนื่องจากรับประทานสิ่งที่ไฟสัมผัสนั้นเป็นหะดี ษที่มีนัยกว้าง (อามฺ) และหะดีษที่ว่าต้องอาบน้ำละหมาด เนื่องจากการรับประทานเนื้ออูฐนั้นเป็นหะดีษที่มีนัยยะจำกัดความ (ค๊อซฺ) และสิ่งที่มีนัยยะจำกัดความย่อมถูกนำมาก่อนสิ่งที่มีนัยกว้าง (الخاصُّ مُقَدَّمٌ على العَامِّ) และการกล่าวอ้างว่ามีการยกเลิก (นัซฺค์) นั้นไม่มั่นคงแน่นอน ทั้งนี้เพราะจำกัดความ (ตัคฺซีซฺ) ย่อมดีกว่าเนื่องจากมีหะดีษถึง 3 บทในเรื่องนี้ และมัซฮับที่กล่าวว่าเสียน้ำละหมาดเนื่องจากรับประทานเนื้ออูฐ คือมัซฮับฮะนาบิละฮฺนั้นมีความแข็งแรงกว่าทางด้านหลักฐาน ถึงแม้ว่าปวงปราชญ์จะมีความเห็นต่างจากสิ่งนั้นก็ตาม (เก็บความจากอะฮฺกาม อัฏฏ่อฮาเราะฮฺ อะลัล มะซาฮิบ อัลอัรบะอะฮฺ ; ดร.อบูซะรีอฺ มุฮำหมัด อับดุลฮาดีย์ หน้าที่ 154-155)
والله أعلم بالصواب
อาจารย์อาลี เสือสมิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น